Η πρώτη βιασύνη ήταν τον Ιανουάριο. Δεν ήταν έτοιμος γιατί δεν είχε μάχιμο πρόγραμμα με εναλλακτικές προτάσεις και στρατηγική. Αντίθετα έβγαλε από το προεκλογικό συρτάρι ένα λαϊκίστικο πρόγραμμα, προδιαγραφών δεκαετίας ΄80, που μπορεί να μην ήταν γραμμένο στο χέρι σε μια κόλλα χαρτί, όπως εκείνο που έδινε ο Παπακωνσταντίνου στην Λαγκάρντ, αλλά είχε την ίδια προχειρότητα στη σύλληψη και την ίδια απουσία βάσιμης εφαρμογής και προοπτικής στην πράξη...
Διαβάστε περισσότερα ή περιμένετε 5' για αυτόματη ανακατεύθυνση στο gnathologio.gr