TRANSLATE

Κυριακή 26 Αυγούστου 2012

Φοροδιαφυγή: χαρακίρι, αλλά χωρίς τιμή και περηφάνεια...


Τι απαντούσε η κοινωνία πριν σχεδόν ένα χρόνο σε μια έρευνα του Οικονομικού Επιμελητηρίου για τη φοροδιαφυγή; Ότι γενικά η ιδέα του να φοροδιαφεύγεις ή να μην το έχεις κάνει απλά επειδή δεν σου δόθηκε η ευκαιρία, αφορά τουλάχιστον έναν στους τέσσερεις πολίτες, και ότι ο ένας στους πέντε στον οποίο δόθηκε η ευκαιρία να φοροδιαφύγει το έκανε. Ποια όμως είναι η ιδεολογική, οικονομική και ηθική βάση αυτής της συμπεριφοράς του πολίτη και τουλάχιστον το 8% δεν αισθάνεται ηθική υποχρέωση να πληρώνει φόρους ενώ το 13,4% δεν το θεωρεί καν κλοπή;

Σάββατο 25 Αυγούστου 2012

Μέρκελ:…και ό,τι καλύτερο για όλους!


Η Μέρκελ ξεκαθάρισε ότι η νέα κυβέρνηση στην Ελλάδα «θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της», αλλά άφησε να εννοηθεί ότι αυτό το «ό,τι» δεν αρκεί για να  «εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της» από τη στιγμή που παρά «τις μεγάλες και ουσιαστικές προσπάθειες» ακόμη περιμένει τις «πράξεις» και το «συγκεκριμένο αποτέλεσμα»...

Elvis Presley - It`s Now Or Never

Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012

Βουλή: Οι πολιτικοί δράστες και το χαμένο παιγνίδι της αξιοπιστίας…


Ο πρωθυπουργός της χώρας ταξιδεύει για να διαπραγματευτεί με τους ξένους και να αποκαταστήσει την χαμένη τιμή και αξιοπιστία των Ελλήνων πολιτικών. Όμως την ίδια στιγμή οι πολιτικοί της κυβέρνησής του – και όχι μόνο – συνεχίζουν απτόητοι να διορίζουν στη Βουλή δικούς τους ανθρώπους, αποδεικνύοντας ότι το πολιτικό σύστημα και οι νόμοι, όπως εφαρμόζονται σήμερα, στο ζενίθ της κρίσης, εξακολουθούν να δίνουν το δικαίωμα στους πολιτικούς να συμπεριφέρονται σαν μία ελίτ που αδιαφορεί για την αξιοκρατία και τους άνεργους νέους…

Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012

Ανεργία, εγκληματικότητα και ακροδεξιά…


Η ανεργία στη χώρα μας ξεπερνώντας τον Μάιο το 23% και με δεδομένο το περαιτέρω βάθεμα της ύφεσης, δείχνει να πλησιάζει τα κορυφαία επίπεδα του 30% που έφτασε η ανεργία στις ΗΠΑ και τη Γερμανία την εποχή της κρίσης του 1929. Και στην Ισπανία, παρότι το ποσοστό του 24,4% δείχνει και αυτό να απέχει από εκείνα τα κορυφαία ποσοστά, στην πραγματικότητα τα έχει «υπερβεί» σε απόλυτους αριθμούς αφού με περισσότερους από 5,6 εκατομμύρια ανέργους έχει ήδη ξεπεράσει τους περίπου 5,5 εκατομμύρια ανέργους της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης και τους άλλους τόσους των τότε ΗΠΑ. Αλλά και στη χώρα μας αυτή η ανεργία τόσο σαν ποσοστό όσο και σαν απόλυτος αριθμός ανθρώπινων ψυχών είναι κάτι το πρωτόγνωρο και άρα απρόβλεπτων επιπτώσεων. Στην περίπτωση της τότε Γερμανίας, η ακραία άνοδος της ανεργίας είχε θεωρηθεί βασικός παράγοντας για την άνοδο του ναζισμού στην εξουσία. Στη δική μας περίπτωση μπορεί άραγε να συνδυαστεί η εντυπωσιακή άνοδος της ακροδεξιάς με την αλματώδη αύξηση της ανεργίας;

Πέμπτη 9 Αυγούστου 2012

2008-2012: μια γεύση από την πολιτική οικονομία της εποχής…


Το 2008 ο κόσμος της εργασίας στην Ελλάδα δεν φαινόταν να ανησυχεί. Δούλευε σχεδόν το 45% του πληθυσμού της χώρας και το 93% του εργατικού της δυναμικού. Σχεδόν 4 εκατομύρια άνθρωποι δούλευαν στον ιδιωτικό τομέα και άλλοι 700 χιλιάδες στο Δημόσιο. Κανείς δεν θα μπορούσε να πιστέψει ότι μέσα σε 4 χρόνια, σχεδόν ένα εκατομύριο άνθρωποι θα έχαναν τη δουλειά τους...

Δευτέρα 6 Αυγούστου 2012

Από «Τα λουλούδια της Χιροσίμα»


Η ερειπωμένη πόλη της Χιροσίμα το 1948, τρία χρόνια μετά τη ρίψη της ατομικής βόμβας (AFP/Getty Images)

«….Άλλες είκοσι χιλιάδες άνθρωποι, ξεκουράζονται στο βάθος αυτού του ποταμού. Όπως η μαμά, όρμησαν κι αυτοί τυλιγμένοι από τις φλόγες μέσα στα νερά. Οι άνθρωποι έρχονται σήμερα κι αφήνουν λουλούδια στην επιφάνεια του ποταμού. Είναι ο μόνος τάφος που μπορούν να στολίσουν με λουλούδια.
….Είμασταν σχεδόν γυμνές, τα ρούχα μας τάχε αρπάξει ο άνεμος της έκρηξης. Μπάλλες φωτιάς αυλάκωναν τον αέρα, τίναζαν φλόγινους πίδακες, που έκαναν ν΄ανάβουν όλα όσα άγγιζαν. Τα δέντρα, τα σπίτια και τους ανθρώπους που έτρεχαν προς όλες τις κατευθύνσεις. Οι δρόμοι είχαν θερμανθεί, η άσφαλτος έβραζε, πολλοί σκύλοι ψήθηκαν ζωντανοί, γιατί δεν μπόρεσαν να ξεκολλήσουν από κάτω τα πόδια τους. Θυμάμαι τα τρομακτικά ουρλιαχτά των φτωχών αυτών ζώων. Κι η μαμά πρέπει να φώναζε κι αυτή πριν πηδήσει, αναμμένη στο ποτάμι…»

(Από το μυθιστόρημα της Εντίτα Μόρρις "Τα λουλούδια της Χιροσίμα", Μετ. Ν. Βρεττάκος, Εκδ. Θεμέλιο, 1984)

Fritz Kalkbrenner - Facing The Sun

Σάββατο 4 Αυγούστου 2012

Ρωγμές και θρύψαλα...


Ένα ερώτημα που υπάρχει σε όλους μας, πέρα από τη μικρότερη ή μεγαλύτερη δυσκολία του καθενός, πέρα από την υψηλότερη ή χαμηλότερη συγκυριακή κοινωνική, οικονομική και πολιτική του θέση, πέρα από την τρέχουσα ιδεολογία του, είναι το ερώτημα «πού πάει όλο αυτό;». Πού οδηγεί όλη αυτή η πρωτόγνωρη παγκόσμια σαρωτική εμπειρία που δεν δείχνει να εκτονώνεται ούτε με κοινωνικές επαναστάσεις, ούτε με πόλεμο; Είναι ένα καλά σχεδιασμένο και μελετημένο παιγνίδι για τον παγκόσμιο έλεγχο ή ακόμη και αν ήταν έτσι στην αρχή, στην πορεία η κρίση ξέφυγε, κατά κάποιον τρόπο «αντικειμενοποιήθηκε» και πλέον ανεξέλεγκτη ακυρώνει κατά συρροήν τον πολιτισμό στις κοινωνίες και τα έθνη;