Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας - Για ένα κομμάτι ψωμί

Η Ελλάδα διδάσκει τα παθήματά της

του Νίκου Ξυδάκη
http://vlemma.wordpress.com/

Στους Διαλόγους των Αθηνών, που οργάνωσε το Ιδρυμα Ωνάση, κατά την έναρξή του ετέθησαν ενδιαφέροντα ερωτήματα για το πώς η αρχαιοελληνική κληρονομιά μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην ανάγνωση του παρόντος. Η τραγωδία, η ιστοριογραφία, η ρητορική, η φιλοσοφία, η δημοκρατική πράξις προσφέρουν πλούσιο οπλοστάσιο εννοιών και στοχασμού, εντοπιζόμενα όλα στον πυρήνα του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Ιδίως στην εποχή της βαθιάς και διαρκούς κρίσης που διανύουμε, έννοιες όπως Υβρις, Νέμεσις, Κάθαρσις, Λόγος, Μέτρο, Μέτοικος, Ικέτης, Ξένος, Μήτις κ.λπ., πυρηνικές όχι μόνο στην τραγωδία, αλλά και στο έπος και στη ρητορική και στη φιλοσοφία, μάς βοηθούν να ξαναδούμε τον καιρό μας, τις αντινομίες των κοινωνιών, τις ανεπάρκειες των πολιτικών συστημάτων, το ηθικό έλλειμμα, τις ιδεοληψίες που παραμερίζουν βίαια τον αναστοχασμό...

Το ταμπούρλο του Όσκαρ ξαναχτυπά...?

Αυτό που εύλογα μονοπώλησε το ενδιαφέρον τις δυο τελευταίες «Συννεφιασμένες Κυριακές» για το πολιτικό σύστημα, ήταν ο βαθμός και ο χαρακτήρας της αποστασιοποίησης του εκλογικού σώματος. Στην παρούσα συγκυρία το στατιστικό σύνολο «αποχή-άκυρα-λευκά», σε ποσοστά και απόλυτους αριθμούς, θα πρέπει να θεωρηθεί σαν το βαρόμετρο της αποξένωσης που αισθάνεται ο έλληνας πολίτης από τις διαδικασίες και την ουσία των αποφάσεων που ενώ αφορούν το παρόν και το μέλλον του συνιστούν στην πραγματικότητα «εισαγόμενη» πολιτική για την οποία δεν είχε δώσει εξαρχής την εντολή του στην κυβέρνηση...