Αλήθεια, πώς θα ήταν να είσαι πειραματόζωο? Μήπως μας δίνεται απλόχερα η ευκαιρία να το δοκιμάσουμε?? Ή μήπως έχει τόσο αμβλυνθεί η αισθαντικότητα μας που ούτε καν θα αντιλαμβανόμασταν ότι συμμετέχουμε ή ότι ήδη από καιρό συμμετέχουμε σε ένα πείραμα???
Αλήθεια, θα μπορούσε, άραγε ποτέ, να διεξάγεται ένα τέτοιο πείραμα με αντικείμενα:
Τη δοκιμασία της δυνατότητας διαχείρισης και εξάρτησης μιας χώρας από εξωτερικά παγκοσμιοποιημένα οικονομικά κέντρα με σκοπό τις μεγαλύτερες δυνατές αποδόσεις κεντρικού ελέγχου και οικονομικού κέρδους...
Τη δοκιμασία της συμπεριφοράς της πολιτικής εξουσίας και του λαού μιας χώρας μέσα από καθοδηγούμενους μηχανισμούς οικονομικής χρεοκοπίας. Μηχανισμοί, οι οποίοι θα προέκυπταν μετά από μελέτη των αναγκών και των χαρακτηριστικών κάθε περίπτωσης κοινωνίας , χωριστά.
Τη δοκιμασία κατάργησης των θεσμικών ιδιαιτεροτήτων που ισχύουν σε μια χώρα και εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές ανθρώπινο βιοτικό επίπεδο αλλά εμποδίζουν την μεγιστοποίηση της κερδοφορίας.
Τη δοκιμασία δημιουργίας κρατών-μοντέλων υπηκόων σε μια παγκόσμια κοινότητα διακρατικής χρηματο-δανειστικής εξουσίας, όπου κι από αυτήν ακόμα την επαπειλούμενη οικονομική καταστροφή μιας χώρας να εξάγονται κέρδη.
Αλλά τι λέω! Όλα αυτά είναι επιστημονική φαντασία, εμείς παραμένουμε άνθρωποι με ιδανικά κι ευαισθησίες, έχουμε την κρίση, τη συγκρότηση και την επιθυμία να μην χάσουμε την δυνατότητα ελεύθερης σκέψης και πράξης , αισθανόμαστε τόσο ανεξάρτητοι, ζωντανοί και δημιουργικοί και έτσι δεν πρέπει να ανησυχούμε...
Δ. Τρικεριώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου