Το θέμα δεν είναι αν έριξε ή όχι στο ψαχνό. Το θέμα είναι ότι ακόμη κι αν δεν σημάδεψε το παιδί, πυροβολώντας "προειδοποιητικά", πάλι έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή αυτών των παιδιών, αυτών των νεαρών Ελλήνων. Κι όπως θα μπορούσε να μην είχε σκοτωθεί το παιδί άλλο τόσο θα μπορούσε και να έχουν σκοτωθεί περισσότερα παιδιά από τις "προειδοποιητικές" βολές. Ποιος μπορεί να το αποκλείσει αυτό. Κανείς!...
΄Αρα η εγκληματική πρόθεση ή "αμέλεια" παραμένουν εγκληματικές πράξεις , φορτισμένες στο ακέραιο με τις ποινικές και πολιτικές τους διαστάσεις. Χωρίς ελαφρυντικά!
Από την άλλη, οι δηλώσεις του δικηγόρου του εγκληματία επιβεβαιώνουν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο το αυτονόητο που ζούμε τα είκοσι και πλέον τελευταία χρόνια, ότι δηλαδή, στον κολοφώνα της διαφθοράς δεν υπάρχει ηθικό και ανήθικο, δεν υπάρχει δίκαιο και άδικο δεν υπάρχει λογικό και παράλογο.
Υπάρχει μόνο το επείγον για μια συνολική ανατροπή των αξιών και του τρόπου ζωής, υπάρχει η δυναμική και οι πρώιμες και ίσως έτσι ανώριμες και βίαιες εκδηλώσεις της νεολαίας, του μόνου, ωστόσο, ζωντανού και μη ενσωματωμένου τμήματος μιας καθολικά διεφθαρμένης νεοελληνικής κοινωνίας.
Το μήνυμα, ωστόσο, είναι εκκωφαντικό. Η καταστροφή έρχεται όταν δεν υπάρχουν σχέδια δημιουργίας που να εμπνέουν τους νέους ανθρώπους। Όταν δεν υπάρχουν αδιαπραγμάτευτες δομές που να στηρίζουν την αξιοκρατία και τις ίσες ευκαιρίες στην κοινωνική εξέλιξη. Όταν δεν υπάρχουν ηγέτες που να εμπνέουν με το προσωπικό τους παράδειγμα. Όταν δεν υπάρχει ακολουθία λόγων και πράξεων. Όταν δεν υπάρχει σχέδιο με δίκαιη και αποτελεσματική εφαρμογή του.
Η καταστροφή είναι εδώ από καιρό. Αλλά όταν εκδηλώνεται δεν αρέσει ούτε η αποκάλυψη της ούτε τα αποτελέσματά της. Και σίγουρα η λύση δεν είναι κομματική. Γιατί και το πρόβλημα είναι διακομματικό , κοινωνικό, Ελληνικό. Αφορά το μέλλον μιας μικροσκοπικής χώρας, ασήμαντης για το παγκόσμιο γίγνεσθαι και γνωστής κυρίως για την υπερβολική διαφθορά της. Αφορά το υποθηκευμένο μέλλον της νεολαίας αυτής της χώρας , την οποία οι μεταπολιτευτικές ηγεσίες περιφρόνησαν και αντί να της παραδώσουν κάποιες ανταγωνιστικές αναπτυξιακές δομές για να εργαστεί και να παράγει την αυριανή Ελλάδα, της δίδαξαν το ρουσφέτι και την κομπίνα , τον εύκολο και παράνομο πλουτισμό, τις αξίες του καταναλωτισμού. Της δίδαξαν την διαπλοκή και την διαφθορά. Της δίδαξαν την πολιτιστική έκπτωση. Την δίδαξαν και προσπάθησαν εξίσου να την μολύνουν.
Ωστόσο μετά τη χούντα και την διαφθορά της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας το σταυροδρόμι στο οποίο τώρα συνωθούμαστε μοιάζει εκβιαστικό. Ή δίνουμε προτεραιότητα στην παιδεία και τον πολιτισμό και οικοδομούμε ένα αξιοκρατικό κράτος με ανταγωνιστικές δημόσιες υπηρεσίες, κάνοντας ταυτόχρονα δικαιότερο το οικονομικό σύστημα ή να είμαστε έτοιμοι
για πολύ «χειρότερα». Γιατί όπως η διαφθορά, που καθημερινά συμμετέχουμε και συνεργούμε ο καθένας στο βαθμό που του αναλογεί, δεν έχει ηθική, άλλο τόσο και η αντίδραση στη διαφθορά δεν έχει ηθική.Για αυτό και το ζητούμενο είναι μία κοινωνία «ήθους» ενάντια σε μια κοινωνία «ζούγκλας».
Και η μοναδική κίνηση «ήθους» αυτών των προαναγγελθέντων ημερών ήταν η παραίτηση του πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Κίττα. Πολλές παραιτήσεις θα έπρεπε να είχαν ακολουθήσει σε πολλούς τομείς εξουσίας αλλά όπως όλοι γνωρίζουμε «τα χρήματα είναι πολλά» και οι αντιστάσεις ανύπαρκτες σε συνειδήσεις χωρίς όραμα και πολιτισμό.
Δ. Τρικεριώτης
΄Αρα η εγκληματική πρόθεση ή "αμέλεια" παραμένουν εγκληματικές πράξεις , φορτισμένες στο ακέραιο με τις ποινικές και πολιτικές τους διαστάσεις. Χωρίς ελαφρυντικά!
Από την άλλη, οι δηλώσεις του δικηγόρου του εγκληματία επιβεβαιώνουν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο το αυτονόητο που ζούμε τα είκοσι και πλέον τελευταία χρόνια, ότι δηλαδή, στον κολοφώνα της διαφθοράς δεν υπάρχει ηθικό και ανήθικο, δεν υπάρχει δίκαιο και άδικο δεν υπάρχει λογικό και παράλογο.
Υπάρχει μόνο το επείγον για μια συνολική ανατροπή των αξιών και του τρόπου ζωής, υπάρχει η δυναμική και οι πρώιμες και ίσως έτσι ανώριμες και βίαιες εκδηλώσεις της νεολαίας, του μόνου, ωστόσο, ζωντανού και μη ενσωματωμένου τμήματος μιας καθολικά διεφθαρμένης νεοελληνικής κοινωνίας.
Το μήνυμα, ωστόσο, είναι εκκωφαντικό. Η καταστροφή έρχεται όταν δεν υπάρχουν σχέδια δημιουργίας που να εμπνέουν τους νέους ανθρώπους। Όταν δεν υπάρχουν αδιαπραγμάτευτες δομές που να στηρίζουν την αξιοκρατία και τις ίσες ευκαιρίες στην κοινωνική εξέλιξη. Όταν δεν υπάρχουν ηγέτες που να εμπνέουν με το προσωπικό τους παράδειγμα. Όταν δεν υπάρχει ακολουθία λόγων και πράξεων. Όταν δεν υπάρχει σχέδιο με δίκαιη και αποτελεσματική εφαρμογή του.
Η καταστροφή είναι εδώ από καιρό. Αλλά όταν εκδηλώνεται δεν αρέσει ούτε η αποκάλυψη της ούτε τα αποτελέσματά της. Και σίγουρα η λύση δεν είναι κομματική. Γιατί και το πρόβλημα είναι διακομματικό , κοινωνικό, Ελληνικό. Αφορά το μέλλον μιας μικροσκοπικής χώρας, ασήμαντης για το παγκόσμιο γίγνεσθαι και γνωστής κυρίως για την υπερβολική διαφθορά της. Αφορά το υποθηκευμένο μέλλον της νεολαίας αυτής της χώρας , την οποία οι μεταπολιτευτικές ηγεσίες περιφρόνησαν και αντί να της παραδώσουν κάποιες ανταγωνιστικές αναπτυξιακές δομές για να εργαστεί και να παράγει την αυριανή Ελλάδα, της δίδαξαν το ρουσφέτι και την κομπίνα , τον εύκολο και παράνομο πλουτισμό, τις αξίες του καταναλωτισμού. Της δίδαξαν την διαπλοκή και την διαφθορά. Της δίδαξαν την πολιτιστική έκπτωση. Την δίδαξαν και προσπάθησαν εξίσου να την μολύνουν.
Ωστόσο μετά τη χούντα και την διαφθορά της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας το σταυροδρόμι στο οποίο τώρα συνωθούμαστε μοιάζει εκβιαστικό. Ή δίνουμε προτεραιότητα στην παιδεία και τον πολιτισμό και οικοδομούμε ένα αξιοκρατικό κράτος με ανταγωνιστικές δημόσιες υπηρεσίες, κάνοντας ταυτόχρονα δικαιότερο το οικονομικό σύστημα ή να είμαστε έτοιμοι
για πολύ «χειρότερα». Γιατί όπως η διαφθορά, που καθημερινά συμμετέχουμε και συνεργούμε ο καθένας στο βαθμό που του αναλογεί, δεν έχει ηθική, άλλο τόσο και η αντίδραση στη διαφθορά δεν έχει ηθική.Για αυτό και το ζητούμενο είναι μία κοινωνία «ήθους» ενάντια σε μια κοινωνία «ζούγκλας».
Και η μοναδική κίνηση «ήθους» αυτών των προαναγγελθέντων ημερών ήταν η παραίτηση του πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Κίττα. Πολλές παραιτήσεις θα έπρεπε να είχαν ακολουθήσει σε πολλούς τομείς εξουσίας αλλά όπως όλοι γνωρίζουμε «τα χρήματα είναι πολλά» και οι αντιστάσεις ανύπαρκτες σε συνειδήσεις χωρίς όραμα και πολιτισμό.
Δ. Τρικεριώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου