Τα στοιχεία προέρχονται από πρόσφατη δημοσίευση στο περιοδικό “The Journal of the American Dental Association” στην οποία μελετήθηκαν τα δεδομένα της βιβλιογραφίας και μπορούν να συνοψιστούν σε :...
α) Γενικά συμπεράσματα:
Ο κίνδυνος για την ανάπτυξη οστεονέκρωσης των γνάθων μετά από στοματική χορήγηση διφωσφονικών είναι συγκριτικά ελάχιστος σε σχέση με τον κίνδυνο μετά από ενδοφλέβια χορήγηση (zolendronate) για την θεραπεία του καρκίνου.
Δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία ώστε να στοιχειοθετηθούν ποσοστά επίπτωσης της οστεονέκρωσης των γνάθων μετά από λήψη διφωσφονικών. Ωστόσο, στις υπάρχουσες μελέτες αναφέρονται για μεν την ενδοφλέβια χρήγηση ποσοστά περίπου 20% ενώ για την στοματική χορήγηση ποσοστά από 0 μέχρι 0.04 % (από 0 μέχρι 1 περιπτώσεις στις 2.260).
Δεν υπάρχει αξιόπιστη προγνωστική εξέταση στην οποία να μπορεί να υπολογιστεί ο βαθμός κινδύνου εμφάνισης της οστεονέκρωσης των γνάθων. Παρότι η οροδιαγνωστική και ουρολογική δοκιμασία CΤΧ/NTX έχουν προταθεί σαν αξιόπιστες εξετάσεις, χρειάζεται περαιτέρω έρευνα για να εκτιμηθεί η προγνωστική τους αξία.
Επιπλέον, δεν προκύπτει από την βιβλιογραφία ότι η διακοπή των διφωσφονικών μπορεί να εξαλείψει ή να ελαττώσει τον κίνδυνο εμφάνισης οστεονέκρωσης των γνάθων.
Σε κάθε περίπτωση ο μικρός κίνδυνος εμφάνισης οστεονέκρωσης των γνάθων μετά από στοματική χορήγηση διφωσφονικών θα πρέπει να αντιπαραβάλλεται με το μέγιστο όφελος αυτών των φαρμάκων στην αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης και των επιπλοκών της.
β) Ειδικότερα και σε ότι αφορά την στοματική χειρουργική και την τοποθέτηση εμφυτεύματων σε ασθενείς οι οποίοι λαμβάνουν διφωσφονικά από το στόμα:
Όταν προγραμματίζονται εξαγωγές και γενικότερα επεμβάσεις στα οστά των γνάθων, προτείνονται οι συντηρητικοί χειρουργικοί χειρισμοί και η σύγκλειση του στοματικού τραύματος κατά πρώτο σκοπό , ακολουθούμενοι από στοματοπλύσεις με διάλυμα χλωρεξιδίνης μέχρι την ολοκλήρωση της επούλωσης. Αντιβίωση χορηγείται σύμφωνα με τις γνωστές θεραπευτικές και προφυλακτικές ενδείξεις και όχι σύμφωνα με τον αν λαμβάνονται ή όχι διφωσφονικά.
Παρότι δεν υπάρχουν επαρκή βιβλιογραφικά δεδομένα για την επίδραση της λήψης διφωσφονικών στην τοποθέτηση των οδοντικών εμφυτευμάτων, ο/η θεράπων ιατρός θα πρέπει να λαμβάνει υπόψιν ότι σε περιπτώσεις τοποθέτησης πολλών εμφυτευμάτων και σε περιπτώσεις στις οποίες πρόκειται να εφαρμοστούν τεχνικές αύξησης του ελλειμματικού οστού, ο/η ασθενής μπορεί να υποβάλλεται σε μεγαλύτερο κίνδυνο.
Τονίζεται ότι ο/η ασθενής ο οποίος λαμβάνει διφωσφονικά από το στόμα θα πρέπει να ενημερώνεται αναλυτικά από τον/την θεράποντα ιατρό για τον πιθανό ελάχιστο κίνδυνο εμφάνισης οστεονέκρωσης των γνάθων και πριν προχωρήσει σε οποιαδήποτε χειρουργική στοματική επέμβαση να έχει δώσει έγγραφη συγκατάθεση για αυτήν.
Δ. Τρικεριώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου