Η κρίση και το χάσμα των γενεών.

Η κρίση μέσα από την κορύφωση των ποσοστών της ανεργίας φαίνεται να διευρύνει την οικονομική και κοινωνική ανισότητα των γενεών. Για την περίοδο 2005-2008, οι διαφορές στον περιορισμό της πρόσβασης στην αγορά εργασίας ήταν πρακτικά αμελητέες ανάμεσα στις διαφορετικές ηλικιακές ομάδες. Αντίθετα την περίοδο 2009-2012, παρότι η αύξηση της ανεργίας έπληξε όλες τις ομάδες, οι νεαρότερες ηλικίες επλήγησαν σχεδόν υπερδιπλάσια σε σχέση με τις υπόλοιπες ηλικιακές ομάδες…

Χρυσός στα χρόνια της κρίσης: Ο θησαυρός της Κασσάνδρας (ντοκιμαντέρ)

του Γιώργου Αυγερόπουλου

Αυτό που συμβαίνει στην χώρα μας είναι μοναδικό.

Αυτό που συμβαίνει στην χώρα μας είναι μοναδικό και διαρκώς αποδεικνύει ότι δεν επιδέχεται καμία ασφαλή οικονομική, πολιτική και κοινωνική πρόβλεψη. Είναι μια πρωτόγνωρη εσωτερική και διεθνής εμπειρία, που οι επιπτώσεις της για την χώρα, την ευρωζώνη και ευρύτερα, αποτελούν πρόκληση διαχείρισης και αντιμετώπισης. Δεν έχει βιωθεί από κανέναν άλλο λαό στην Δύση μια τόσο βαθιά και παρατεταμένη οικονομική ύφεση, που ήδη διανύει τον έκτο χρόνο και φτάνει σε ποσοστά ανεργίας που σύντομα θα αφορούν το ένα τρίτο του εργατικού δυναμικού. Ακόμα και η Μεγάλη Ύφεση του 1929 στις ΗΠΑ διήρκεσε λιγότερο από 4 χρόνια, ενώ η ανεργία που κατέγραψε δεν έφτασε στα επίπεδα της σημερινής στην Ελλάδα. Αλλά και οι ανάλογοι δείκτες στην πρόσφατη κρίση του 2007-2009 στις ΗΠΑ υπήρξαν πολύ ηπιότεροι…

Όταν ανέλαβε ο Χίτλερ.

του Philip Scranton  

To φθινόπωρο του 1932, η εκρηκτική πολιτική και οικονομική αναταραχή, που προκλήθηκε στη Γερμανία από την Μεγάλη Ύφεση, φαινόταν να ηρεμεί. Παρά το γεγονός ότι στις αρχές του ίδιου έτους, περισσότερο από το ένα τρίτο του εργατικού δυναμικού ήταν άνεργοι, η οικονομία έδειχνε τώρα σημάδια ζωής. Ο αριθμός των ανέργων μειώθηκε σχεδόν κατά μισό εκατομμύριο από τον Ιούνιο μέχρι τον Οκτώβριο...

Elisa Toffoli - Ancora Qui (Django Unchained)

Για την διαλεκτική του μίσους.

Και μετά έρχεται το «ετεροχρονισμένο» ρολόϊ τοίχου και το ύποπτο αιμάτωμα στο κάτω δεξί βλέφαρο του Α.Μ, που εμφανίζεται την επόμενη μέρα κατά την μεταφορά του. Αλλά δεν είναι μόνον αυτά ή η αρχική «φωτοπλαστική» που βοηθούν την αλήθεια και εκθέτουν την αστυνομία, την κυβέρνηση και την κρίση του δημοκρατικού μας πολιτεύματος διεθνώς. Κυρίως είναι αυτή η ίδια η διαδικασία και τα κίνητρα της φωτογράφησης, που μόνο φανατισμένα άτομα θα μπορούσαν να επινοήσουν και με αίσθηση καθήκοντος να εκτελέσουν…

Το χακί δεν ταιριάζει στην Ιφιγένεια…

Ο κ. Στουρνάρας παρότι εκπροσωπεί και τους γκραν-μετρ του παλαιοκομματισμού, Σαμαρά και Βενιζέλο, δεν διστάζει να κατηγορεί την κοινοβουλευτική μη κυβερνώσα αριστερά για παλαιοκομματισμό και μάλιστα σαν επιχείρημα υπέρ της λογικής της επιστράτευσης των επί μήνες απλήρωτων ναυτεργατών. Και το κάνει όταν όλοι γνωρίζουν ότι με ευθύνη αυτών των δύο γκραν-μετρ του πελατειακού κράτους και της διαπλοκής, η παραγωγική εξυγίανση στον δημόσιο τομέα, παρά τις εξαγγελίες και τις δεσμεύσεις, έχει ολότελα παγώσει...

Τα δύο πρόσωπα του εκφασισμού.

Ο εκφασισμός της κοινωνίας κτίζεται σήμερα στη χώρα μας μεθοδικά με δύο τρόπους: την επιλεκτική οικονομική πολιτική και την επιλεκτική αστυνομική βία...

Τι μπορεί να σημαίνει η αναξιοπιστία του ΔΝΤ;

Μια νέα μορφή ατιμωρησίας σε βάρος των πολιτών της χώρας δείχνει να εγκαινιάζεται αυτές τις μέρες. Η ατιμωρησία του ΔΝΤ και της τρόικα. Θαρρείς και οι ομολογίες ατιμώρητων λαθών να έγιναν πια πολιτική μανιέρα. Παρ΄όλα τα κοινωνικά αγαθά που χάνονται. Και τις ανθρώπινες ζωές. Ένας νέος λογαριασμός απλήρωτων λαθών μπροστά μας. Ανοικτός για ίδια και νέα λάθη στο μέλλον. Αλλά και μια ευκαιρία απόδρασης από τον φαύλο κύκλο –  που ίσως δεν δίνεται τυχαία…