Η υπόθεση Μπρέιβικ, έδειξε με έμφαση ότι το φάσμα της τρομοκρατίας μπορεί να κινείται ανεξέλεγκτο από το ένα πολιτικό άκρο στο άλλο, ανεξαρτήτως θρησκείας, φυλής και εθνικότητας.
Ο Καρλ Χάγκεν, το 2005, χρονιά κατά την οποία διατελούσε αρχηγός του ακροδεξιού Νορβηγικού κόμματος «Πρόοδος» είχε δηλώσει: «δεν είναι όλοι οι Μουσουλμάνοι τρομοκράτες αλλά όλοι οι τρομοκράτες είναι Μουσουλμάνοι». Την ίδια χρονιά, ο Μπρέιβικ, ήταν μέλος στο ίδιο κόμμα. Έξι χρόνια αργότερα, αυτός ο αυτοαποκαλούμενος Χριστιανός, θα περνούσε στη ιστορία σαν ένας από τους πιο στυγερούς και αποφασισμένους τρομοκράτες που σκότωσε μαζικά, στο όνομα του δικού του ιερού πολέμου, κατά της εξάπλωσης των Μουσουλμάνων στην Ευρώπη και των κυβερνητικών υποστηρικτών της.
Η χαρακτηριστική δήλωση του Χάγκεν δεν διαφέρει στην ουσία της από τη δήλωση του Άγγλου πρωθυπουργού Κάμερον που έγινε φέτος το Φλεβάρη στην ομιλία του στο Μόναχο για την τρομοκρατία: «Το Ισλάμ είναι μια θρησκεία που την πιστεύουν ειρηνικά περισσότεροι από 1 δις Μουσουλμάνοι. Η προέλευση των τρομοκρατικών επιθέσεων βρίσκεται στην ιδεολογία του ισλαμικού εξτρεμισμού, που αποτελεί μια πολιτική ιδεολογία και υποστηρίζεται από μια μειοψηφία».
Η εμμονή σε αυτήν την παγιωμένη – μετά την 11/9 – αντίληψη να...