Αν είναι σήμερα η μέρα «τρεις-και-μία»…

Λένε, τα όμορφα δάση όμορφα καίγονται. Διαφωνώ. Κανένα δέντρο δεν καίγεται όμορφα. Κάθε πυρκαγιά στο δάσος είναι μια μαζική δολοφονία, μια κόλαση. Είτε στα θύματά της υπάρχουν άνθρωποι, ζώα και σπίτια, είτε όχι.

Άραγε τα πελατειακά κράτη πώς χρεοκοπούν; Αν σήμερα Κυριακή, η μέρα μετρά σαν «τρεις-και-μία» για την έξοδο από το στρατόπεδο με την πινακίδα «Η Διαφθορά Ελευθερώνει»; Και σημάνει έξοδο στην πραγματικότητα που η ευχή «καλός πολίτης» έχει μετεξελιχθεί σε «ενεργός κοσμοπολίτης» – ευχή και κατάρα για τους περισσότερους «απολυόμενους»; 

Αν λοιπόν σήμερα είναι η μέρα «τρεις-και-μία», τότε, όταν το κουτί της...

χρεοκοπίας ανοίξει, στις φυλακές του στρατοπέδου του πελατειακού κράτους δεν θα βρεθεί ούτε ένας έμπορος και εκμεταλλευτής ελπίδων και προοπτικών αλλά και κανείς πελάτης δεν θα’χει χάσει τη θέση του. 

Αν πράγματι είναι σήμερα αυτή η μέρα για αυτό το κράτος, τότε το μόνο που προλαβαίνει, μέσα στον τρίμερο ρόγχο που του απομένει, είναι να επαληθεύσει το ήδη προφανές:  Ότι δηλ. έφτασε να χρεοκοπήσει επειδή δεν μπόρεσε να τα βάλει με τις βασικές αιτίες της χρεοκοπίας. 

Και τότε θα είναι πλέον αυτονόητο να συρρικνωθεί και να αποπελατισθεί αλλά και καταναγκασμένο να εξαγνιστεί στα πύρινα χέρια του χάους. Αν, βέβαια, είναι σήμερα αυτή η Κυριακή, η μέρα «τρεις-και-μία»... 

Δ. Τρικεριώτης