Η λύση Μέρκελ «Τελική Λύση» κατά των αδυνάτων της ΕΕ;

Σύμφωνα με το δημοσίευμα στο Bild, που στη συνέχεια αναδημοσίευσε το Welt, το δίδυμο Μερκοζί θα επιχειρήσει σε χρόνο ρεκόρ να επιβάλλει, μέχρι τις αρχές του επόμενου έτους, μια νέα Ευρωπαϊκή Συμφωνία, η οποία παρότι θα αφορά κρίσιμα ζητήματα για το παρόν και το μέλλον της ΕΕ και της ευρωζώνης, δεν θα χρειάζεται, σε αυτή την επείγουσα φάση, να πάρει έγκριση από τα εθνικά κοινοβούλια.

Σύμφωνα και με το Reuters, αυτή η νέα συμφωνία θα στοχεύει να εξασφαλίσει σε κεντρικό ευρωπαϊκό επίπεδο την αυστηρή τήρηση των δημοσιονομικών εθνικών στόχων με έλεγχο των προϋπολογισμών και των ελλειμμάτων, σε τέτοιο βαθμό, που οι παρεκκλίσεις θα συνεπάγονται την παραπομπή του κράτους, που τους αθετεί, στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο. Με σφραγίδα τη γερμανική πεποίθηση ότι αυτό το αυστηρό πλαίσιο θα ηρεμήσει τις αγορές και θα αποτελέσει τη βάση για μια πιο ενεργητική στάση της ΕΚΤ στην κρίση.

Αν αυτά τα δημοσιεύματα επαληθευτούν, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Μέρκελ, είτε σα μέσο πίεσης, είτε επειδή πιστεύει ότι αυτή είναι η τελική λύση, προωθεί μια πολιτική που συνοψίζεται στο «Έχετε πλεόνασμα; Καλωσορίσατε στη Γερμανική Ευρώπη! Δεν μπορείτε να έχετε; Raus!». Κι αν το ερώτημα απευθυνθεί σε μας τότε σίγουρα η εικονική πραγματικότητα του προϋπολογισμού για το 2012 δεν θα είναι μια πειστική απάντηση...

Αν αυτά τα δημοσιεύματα επαληθευτούν ποιες, αλήθεια, θα ήταν οι χώρες που θα δεχόντουσαν, στις σημερινές συνθήκες, να προσχωρήσουν σε μια τέτοια Συμφωνία; Πριν λίγες μέρες ο Ιρλανδός υπουργός Οικονομικών Νούνεν δήλωσε ότι υπάρχουν ελάχιστες πιθανότητες να εγκρίνουν οι Ιρλανδοί αλλαγές σε συνθήκες της ΕΕ και αμφισβήτησε τη γερμανο-γαλλική πρόθεση  να δοθεί στις ευρωπαϊκές αρχές παρεμβατική εξουσία στους εθνικούς προϋπολογισμούς των χωρών της ευρωζώνης. Και ο Ιρλανδός Πρωθυπουργός Κένι έχει ήδη καταστήσει σαφές στις Βρυξέλλες ότι θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο, σήμερα, να κερδίσει ένα δημοψήφισμα.

Αν αυτά τα δημοσιεύματα επαληθευτούν τότε το πιθανότερο θα είναι να έρθουμε πιο κοντά στην οριστική χρεοκοπία. Διότι μια «οριζόντια» πολιτική επί δυνατών και αδυνάτων κρατών είναι, σε υπερεθνικό ευρωπαϊκό επίπεδο, το ίδιο αδιέξοδη με τη γνώριμη εθνική οικονομική πολιτική «επί δικαίων και αδίκων» που συνεχίζει να εφαρμόζεται στη χώρα μας από τη συγκυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τη δεξιά και την ακροδεξιά. Το ζητούμενο είναι εάν αυτή η freak συγκυβέρνηση, μπροστά στην επικείμενη τελική λύση της Μέρκελ, η οποία μπορεί να μετατραπεί σε σχέδιο «Τελικής Λύσης» κατά των αδυνάτων της ΕΕ, έχει επεξεργαστεί κάποιο σχέδιο-b ή απλά, αν συμβεί το απεφευκτέο, οι δημοσιογράφοι και ο λαός θα ψάχνουν ανάμεσά της τους υπεύθυνους συγκυβερνώντες…

ΥΓ. Στα γερμανικά «Tελική Λύση»: Die Endlösung...

Δ. Τρικεριώτης