Η αποχή
στις τοπικές εκλογές στην Γαλλία ήταν πρωτοφανής αγγίζοντας το 39%. Ο στόχος
του «Εθνικού Μετώπου» της Μαρίν Λεπέν ήταν 10-15 δημαρχίες όταν το ρεκόρ του
ήταν οι 3 από το 1995. Ήδη από τον πρώτο γύρο κέρδισε την δημαρχία της
Henin-Beaumont και την επόμενη Κυριακή, 30 Μαρτίου, διεκδικεί τη νίκη στον
δεύτερο γύρο στις πόλεις Forbach, Avignon, Perpignan, Beziers και Frejus, που
ήρθε πρώτο, και στη Μασσαλία, δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Γαλλίας, που ήρθε
δεύτερο. Είναι αξιοσημείωτο ότι πήρε περίπου το 5-7% των ψήφων στην επικράτεια
της Γαλλίας, κατεβάζοντας υποψήφιους μόνο σε 596 από τις 36.682 τοπικές
κοινότητες…
Μετά
τις εντυπωσιακές
αυτές επιτυχίες της ακροδεξιάς στον πρώτο γύρο, η Le Monde έγραψε ότι «ο
διπολισμός πέθανε» και «αντικαταστάθηκε από ένα τριπολικό κομματικό σύστημα,
που περιλαμβάνει τους Σοσιαλιστές, την Κεντροδεξιά και τώρα το Εθνικό Μέτωπο».
Πολλά ανάλογα σχόλια έγιναν στον γαλλικό τύπο αλλά υπήρξαν και αντίθετες φωνές
που δεν συμμερίζονται την άποψη ότι ο δικομματισμός πέθανε στην Γαλλία και
περιμένουν τον δεύτερο γύρο για να εκτιμήσουν την τάση υπέρ της ακροδεξιάς
Αλλά
τα αποτελέσματα
των εκλογών στη Γαλλία ήταν και ήττα των Σοσιαλιστών, ψήφος δυσαρέσκειας κατά
της πολιτικής του Ολάντ με παράλληλη ενίσχυση της κεντροδεξιάς (περίπου 46%)
έναντι του συνόλου της αριστεράς (περίπου 40%). Κάτι ανάλογο με αυτό που συνέβη
πριν λίγες μέρες(19 Μαρτίου) και στις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση στην
Ολλανδία.
Η
συγκυβέρνηση του
«Λαϊκού Κόμματος για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία» του Μαρκ Ρούτε με το
«Εργατικό Κόμμα» δέχτηκε ισχυρό πλήγμα από τους Ολλανδούς ψηφοφόρους και η
εκλογική δύναμη των δύο κομμάτων ελαττώθηκε αθροιστικά περίπου 9% (3,6% κσι
4,9% αντίστοιχα).
Παράλληλα
το ακροδεξιό
«Κόμμα για την Ελευθερία» του Χιίρτ Βίλντερς έχασε μία έδρα στην Χάγη, αλλά
διατήρησε την δεύτερη θέση στην πόλη και κράτησε την πρωτιά στο Almere, που
είχε πάρει από τις τοπικές εκλογές του 2010. Σημειωτέον ότι η Χάγη και το
Almere είναι οι μοναδικές πόλεις που το «Κόμμα για την Ελευθερία» κατέβασε
υποψήφιους το 2010 και το 2014.
Ένα
πρώτο συμπέρασμα
είναι ότι ακριβώς δύο μήνες πριν τις ευρωεκλογές, οι ακροδεξιές ευρωσκεπτικιστικές πολιτικές δυνάμεις στην Γαλλία και την Ολλανδία παραμένουν
σταθερές ή ενισχύονται. Αντίθετα οι
πολιτικές δυνάμεις που εφαρμόζουν τυφλά τη γερμανική συνταγή της λιτότητας στην
Ευρώπη αποδυναμώνονται χάνοντας τη στήριξη των ψηφοφόρων.
Ένα
δεύτερο συμπέρασμα
είναι ότι η αριστερά δεν ενισχύεται σαν εναλλακτική πολιτική δύναμη στις
οικονομικές και κοινωνικές δυσκολίες και αδιέξοδα των Ευρωπαίων πολιτών. Το κενό
πολιτικής διεξόδου παραμένει και ο ακροδεξιός ακραίος συντηρητισμός προβάλλει και το διεκδικεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου