Το θέμα δεν είναι αν και πόσο θα αντέξουμε για να γυρίσουμε πάλι στη δανεική για τον λαό και τη ληστρική για την εξουσία, απολίτιστη ασυδοσία των τελευταίων ετών...
Το θέμα δεν είναι να γυροφέρνεις την οικουμένη και να δανείζεσαι χρήματα που σε υποθηκεύουν στο διηνεκές και με τους πιο ασύμφορους όρους, όταν μάλιστα, με την ατιμωρησία, δεν έχεις πείσει ότι αυτά τα χρήματα δεν θα τα διαχειριστεί και πάλι ο γνωστός άγνωστος διαπλεκόμενος υπόκοσμος της εξουσίας που συγκυβερνά.
Το θέμα είναι να σταθούμε τώρα ψηλότερα από την νοοτροπία της διεφθαρμένης εξουσίας που με τον μεγαλο-κερδοσκοπικό της ιδεατισμό, με διορισμούς και ξένα δάνεια, νοίκιαζε αλλά και διέφθειρε το μυαλό του μεροκαματιάρη για να θρέψει ένα μικροαστικό μεταπολιτευτικό «greek dream» χωρίς πολιτιστική και αναπτυξιακή διάσταση.
Το θέμα για την εξουσία είναι αυτοκριτική και αυτοκάθαρση. Και μετά πρακτικές και αναπτυξιακές λύσεις. Με γνώση του αντικειμένου. Και με τις όποιες γόνιμες συνεργασίες για αυτόν το σκοπό. Χωρίς γενικότητες και στόμφους.
Το θέμα για τον λαό είναι να αποφασίσουμε τι θέλουμε. Να είμαστε μια τραβεστί Ανατολή της Ευρώπης ή να αναποδογυρίσουμε τον χρόνο , να αλλάξουμε λίγο τον άξονα περιστροφής μας, να το δούμε σαν ευκαιρία για μια νέα αρχή, να παλέψουμε αυτήν τη μιζέρια στην οποία αφήσαμε να οδηγηθούμε, «δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα», όλοι συνυπεύθυνοι, με το μερίδιο που καθενός του αναλογεί, αλλά χωρίς να «προσμένουμε κάποιο θαύμα», με αυτοκριτική, διάθεση και πρακτική για νέα γνώση και μέθοδο, ένα σχέδιο έμπρακτης αγάπης για τα παιδιά αυτής της χώρας, ένας και ο καθένας μας: «...Κι είσαι ο ίδιος εσύ το σφυρί, το καρφί κι ο αητός...είσαι ωραίος σαν Έλληνας».
Δ. Τρικεριώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου