Mound by Allison Schulnik

.

 ένα Φιλμ της Allison Schulnik

Kινηματογραφία: Helder K. Sun

Μουσική: "It's Raining Today" του Noel Scott Engel

Οι παλιοί και νέοι πόλοι της κοινωνικής σύγκρουσης

Στη μεταπολιτευτική μας δημοκρατία ο έλεγχος της πολιτικής εξουσίας άλλαζε χέρια μεταξύ των γνωστών δυο κομμάτων που τη νέμονταν και την μοίραζαν αναλογικά στους ψηφοφόρους σε μια σχέση βαθιάς αλληλοϋποστήριξης, οικονομικής ανόδου και κοινωνικής ασφάλειας. Η πολιτική και οικονομική ιδιοτέλεια έγιναν κυρίαρχη ιδεολογία που ανέβαζαν σταθερά τόσο το μέσο βιοτικό επίπεδο όσο και τη μέση ατομική και κοινωνική αξιοπρέπεια. Γιατί τα δανεικά ήταν… πολλά!

Ωστόσο η κακοδιαχείριση και η κατασπατάληση της ξένης οικονομικής βοήθειας, που δινόταν για την παραγωγικότητα μιας Ευρωπαϊκής Ελλάδας, εκφύλιζαν τις αναπτυξιακές ευκαιρίες στο γνωστό κακόγουστο καταναλωτικό αμόκ και τα εικονικά life-styles νεόπλουτων μικροαστών που μετέφεραν σταδιακά την πολιτική και πολιτιστική τους ένδεια στη φυσιογνωμία της χώρας...

Απότυχε Ξανά, Απότυχε Καλύτερα!

Μέσα σε διάστημα μικρότερο από 20 μήνες και μετά από 5 δόσεις μνημονίου, συνολικά 65 δις, η κυβέρνηση δεν επιτυγχάνει σε κανένα στόχο και το δημόσιο χρέος αυξάνεται κατά περίπου 50 δις. Η χώρα πριν καν λάβει την 6η δόση κηρύσσεται από το ΔΝΤ και τους εταίρους σε κατάσταση 10ετούς στενά επιτηρούμενης χρεωκοπίας κατά το πρότυπο που είχε σκιαγραφηθεί στη Σύνοδο του Ιουλίου και είχε ήδη περιγραφεί από τη Σύνοδο Κορυφής της 11ης Μαρτίου 2011: «Εάν, αναπάντεχα, μια χώρα αποδειχθεί αφερέγγυα, το κράτος μέλος πρέπει να διαπραγματευθεί συνεκτικό σχέδιο αναδιάρθρωσης με τους πιστωτές του από τον ιδιωτικό τομέα, σύμφωνα με τις πρακτικές του ΔΝΤ, προκειμένου να αποκατασταθεί η βιωσιμότητα του χρέους».(1)

Η κυβέρνηση, λοιπόν, με την πολιτική της επιταχύνει αποφάσεις που εθεωρούντο ακραίες κι απευκταίες και μάλιστα για το 2013. Επιταχύνει την αναπόφευκτη αναδιάρθρωση, η οποία μπορεί να γίνεται σε καλύτερο timing για τους δανειστές, αλλά στην ουσία επισημοποιεί και επιβεβαιώνει την αφερεγγυότητα που μας καταλόγιζαν, αποθαρρύνει τους επενδυτές και αποδυναμώνει τις εμπορικές συναλλαγές για το άμεσο μέλλον που θα είναι ζωτικής σημασίας για την αντιμετώπιση της ύφεσης. Υποχρεώνει την κοινωνία και το έθνος σε μακροχρόνιο καθεστώς ξένης εξάρτησης και επιτροπείας με απρόβλεπτες συνέπειες...

Φλέρυ Νταντωνάκη - Αθανασία (ΑΝΕΚΔΟΤΟ)

Δεν είναι η επόμενη μέρα αλλά μια επόμενη εποχή...

Μετά τη χρεωκοπία των εθνών, ο κόσμος ελέγχεται από τις εταιρείες που επικράτησαν από τον αναμεταξύ τους πόλεμο. Έτσι παρουσιάζεται ο κόσμος του 2018, σε μια ταινία επιστημονικής φαντασίας που γυρίστηκε το 1975. Ένας κόσμος που διοικείται από τα στελέχη των εταιρειών και παρέχει στο πλήθος όλα τα βασικά αρκεί να μην ανακατεύεται στη διοίκηση και τη λήψη των αποφάσεων. Το συμφέρον της εταιρείας είναι και συμφέρον της κοινωνίας στην οποία η διαφορετική άποψη δεν έχει θέση και το συναίσθημα περιττεύει. Ακόμη και η εκτόνωση των πιο βίαιων συναισθημάτων είναι κατευθυνόμενη μέσα από ένα βίαιο παιγνίδι, το Rollerball.

Ωστόσο ο καλύτερος και πιο αγαπημένος στο πλήθος αθλητής, είναι ταυτόχρονα και αντισυμβατικός, γιατί εξακολουθεί να σκέφτεται και δεν μπορεί να καταλάβει γιατί πρέπει ν’ αποδεχθεί αυτόν τον ευνουχισμό της ατομικότητας. Αγωνίζεται να κρατηθεί μες στο παιγνίδι ακόμη κι όταν το σύστημα προσπαθεί να τον πετάξει έξω και να τον εξοντώσει...

Πόσο ελάχιστα είμαστε πραγματικοί...

Τρεις δελφίνοι μόλις οσμίστηκαν την αδυναμία στα λόγια του πρωθυπουργού «δεν μπορώ να εγγυηθώ σε όλους μια άμεση λύση, μια καλύτερη ζωή σήμερα» και παρά τη διευκρίνισή του «ούτε διαμαρτύρομαι, ούτε εγκαταλείπω» έσπευσαν να μας υπενθυμίσουν με κείμενο-συρραφή των απόψεων τους ότι είναι παρόντες.

Αλλά πού παρόντες; Σε μια κυβέρνηση ήδη αποδυναμωμένη και διαλυόμενη ως πολιτικό κόμμα και αναξιόπιστη ως διαχειριστική δύναμη για την τρόικα; Που ούτως ή άλλως, δηλαδή, δεν μπορεί πλέον να λειτουργήσει ως ικανός πολιτικός φορέας για μια βιώσιμη λύση για την χώρα;

Μου θύμισαν τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης όταν πριν τέσσερα χρόνια είχε δηλώσει κι εκείνος παρών στο Ζάππειο για το κόμμα του – βέβαια με πιο άμεσο και ειλικρινή τρόπο. Ο ίδιος σήμερα χαρακτήρισε το κείμενο έναν «πολύ καλό οιωνό για την κρίσιμη εβδομάδα που αρχίζει, κατά τη διάρκεια της οποίας κρίνονται πολλά, ίσως όλα». Και οι τέσσερεις, λοιπόν, δελφίνοι έδειξαν τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται στο κόμμα τους την αλληλεγγύη – γιατί στην κοινωνία το έχουν ήδη δείξει...

My Brightest Diamond - I Have Never Loved Someone

Από αναρτήσεις στο «OccupyWallStreet»

«Έκλεψαν το αμερικανικό όνειρο από τον κόσμο. Λένε στους εργαζόμενους ότι δεν τους επιτρέπεται η υγειονομική περίθαλψη, η στέγη, η τροφή. Λένε στους φοιτητές ότι δεν τους επιτρέπονται οι θέσεις εργασίας και ότι θα είναι χρεωμένοι για το υπόλοιπο της ζωής τους, αδυνατώντας να δηλώσουν πτώχευση. Το 1% έχει καταστρέψει αυτό το έθνος και τις αξίες του, μέσω της απληστίας του. Το 1% έχει κλέψει αυτό τον κόσμο. Δεν θα επιτρέψουμε σε αυτό να συμβεί.»

«Η ανάπτυξη της καπιταλιστικής οικονομίας εξαρτάται από την κατανάλωση. Πρέπει να ενθαρρύνει τις μάζες να καταναλώνουν. Όσο περισσότερο αυτές καταναλώνουν, τόσο περισσότερο η οικονομία αναπτύσσεται. Όσο ταχύτερα αυτές καταναλώνουν, τόσο πιο γρήγορα η οικονομία αναπτύσσεται. Οι μάζες αδιάκοπα ενθαρρύνονται, ακόμη και εξαπατούνται για να καταναλώνουν, ακόμα κι αν αυτό υπερβαίνει κατά πολύ τα μέσα τους. Μόνο ένα μικρό ποσοστό κερδίζει το μεγαλύτερο μερίδιο από αυτή την καταναλωτική φρενίτιδα. Το σύστημα καταλήγει σε ένα μικρό ποσοστό πολύ πλουσίων που ζουν πάνω και μακριά ​​από τις μάζες των φτωχών, μη προνομιούχων και υποβαθμισμένων. Αυτό το μικρό ποσοστό δεν  μπορεί να αισθανθεί τις αδικίες που αισθάνονται οι μάζες. Όταν η κυβέρνηση επίσης ελέγχεται από αυτό το μικρό ποσοστό και δεν είναι σε θέση να βοηθήσει τις μάζες, τότε ωριμάζει η στιγμή για μια κοινωνική επανάσταση.»

Pink Floyd - One of These Days

Πριν 40 χρόνια (Νοέμβριος 1971) οι Pink Floyd κυκλοφόρησαν το «One of These Days». Ο μοναδικός στίχος λέει: «One of these days I'm going to cut you into little pieces» (Μία απ’ αυτές τις μέρες θα σε κόψω σε μικρά κομμάτια).

Λέμφωμα Μπέρκετ (Burkitt) σε ενήλικα με στοματική εκδήλωση

Το λέμφωμα είναι η δεύτερη πιο συχνή μορφή νεοπλασίας κεφαλής και τραχήλου μετά το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα. Το 24% - 48% των μη-Hogdkin λεμφωμάτων μπορούν να αναπτυχθούν σε εξωλεμφαδενικές θέσεις και το 3% - 5% από αυτές μπορούν να αφορούν αρχικές εκδηλώσεις της νόσου στο στόμα – κυρίως στο δακτύλιο Waldeyer αλλά και στην υπερώα, τα ούλα, τη γλώσσα, το βλεννογόνο της παρειάς, το έδαφος και τα χείλη.

Το λέμφωμα Μπέρκετ (Burkitt) είναι ένας τύπος μη-Hogdkin λεμφώματος από Β-κύτταρα με επιθετική βιολογική συμπεριφορά (αναπτύσσεται ταχύτατα). Εκδηλώνεται συχνότερα στην παιδική ηλικία και ιδιαίτερα σε παιδιά της Αφρικής (ενδημική μορφή με συχνότερη προσβολή των γνάθων). Ωστόσο μπορούν να προσβληθούν ασθενείς σε ευρύτερο ηλικιακό και γεωγραφικό φάσμα (σποραδική μορφή με σπανιότερη εμπλοκή των ιστών της στοματικής κοιλότητας)...

Σε τοκογλύφους παραδίδουμε τις ζωές μας;

του Μιχάλη Ιγνατίου

Η ιστορία που θα σας αφηγηθώ είναι πέρα για πέρα αληθινή. Αφορά ένα πολίτη, ο οποίος ζει μεν στο εξωτερικό, αλλά εργάζεται για εταιρεία που έχει έδρα την Αθήνα. Άρα, έχει τον ίδιο πόνο όπως όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες, και επηρεάζεται το ίδιο -ίσως και χειρότερα- αφού η μείωση των μισθών στην Ελλάδα κτύπησε άγρια και τον δικό του. Σημειώστε ότι στη χώρα που ζει, το ενοίκιο ενός μικρού διαμερίσματος σε μία μέτρια γειτονιά -γύρω στα 75 τετραγωνικά μέτρα- αγγίζει τις 2000 ευρώ. Άρα, οι απώλειες του είναι ακόμα μεγαλύτερες.

Τις καλές εποχές, όταν δηλαδή ο μισθός του ήταν αρκετά υψηλός, επιχείρησε και αγόρασε στην Αθήνα και σε ενα νησί, ένα διαμέρισμα 80 τετραγωνικών και ένα μικρό σπιτάκι 55 τετραγωνικών, αντίστοιχα. Τα αγόρασε, βέβαια, παίρνοντας δάνεια, αφού δεν γεννήθηκε με χρυσό κουτάλι στο στόμα. Προτίμησε το ελβετικό φράγκο, επειδή τότε ήταν «μία έξυπνη κίνηση». Παραδέχεται πως συμφώνησε αμέσως όταν του το παρουσίασε η τράπεζα. Πλήρωνε κανονικά τις δόσεις και, μάλιστα, είχε φροντίσει να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του ακριβώς δέκα ημέρες πριν από την ημερομηνία πληρωμής. Είμαι βέβαιος πως οι δανειστές του πρέπει να τον θεωρούσαν ως «τον καλύτερο πελάτη». Όταν στις αρχές του καλοκαιριού πέρασε από την τράπεζα, η καλοσυνάτη υπάλληλος, που εξέτασε τον φάκελλο του, είπε με θαυμασμό: «Δεν καθυστερήσατε ποτέ».

 - «Δεν μπορώ να σας πληρώσω πια, της απάντησε» βλέποντας στο κενό…

TOKYO SLO-MODE (video)

του Alex Lee

Περιπτώσεις χωρίς σχόλια: Μεσόδοντας στην άνω γνάθο.

Εικόνα 1. Καθυστέρηση ανατολής του άνω αριστερού κεντρικού τομέα (βέλος) σε 9-χρονο αγόρι. (α) μασητική άποψη, (β) προστομιακή άποψη.

Εικόνα 2. Πανοραμική ακτινογραφία στην οποία εντοπίζεται μεσόδοντας (βέλη), ο οποίος προκαλεί έγκλειση του μονίμου κεντρικού τομέα.

Εικόνα 3. (α): εγκάρσια τομή CBCT στην οποία απεικονίζεται η υπερώια θέση του υπεράριθμου (κόκκινο βέλος) και το χειλικό οστικό χείλος που τον υπερκαλύπτει (πράσινο βέλος), (β): τρισδιάστατη ανασύνθεση στην οποία απεικονίζεται με ακρίβεια η τοπογραφική σχέση του υπεράριθμου (κόκκινο βέλος) στο εγκάρσιο επίπεδο.

ΧΡΥΣΗ ΕΠΟΧΗ - ΚΑΠΟΥ (video)

.

Το «ΚΑΠΟΥ» του Paul Nicholls επιχειρεί να απεικονίσει την έννοια μιας «μεταφορτωνόμενης αρχιτεκτονικής» (downloaded architecture). Βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου πολλά από αυτά που κάνουμε γίνονται online. Η έννοια του online θα αλλάξει ριζικά, η έννοια του ηλεκτρονικού υπολογιστή και του σπιτιού θα συγχωνευτούν. Θα «κατεβάζουμε» (download) πάρκα και τοποθεσίες για να χαλαρώνουμε, θα κάνουμε skype τηλεφωνήματα με προσομοιούμενη τηλεπαρουσίαση των φίλων και της οικογένειας μας, θα βυθιζόμαστε σε νανορομποτικά αντίγραφα κάθε είδους αντικειμένων και επίπλων που θα μπορούμε να τα «κατεβάζουμε» βάσει πιστωτικών συστημάτων. Το τοπικό θα γίνει παγκόσμιο και το παγκόσμιο τοπικό. Η μορφή του καταναλωτικού καπιταλισμού θα αλλάξει ριζικά. Ένας πραγματικά «glocolised» κόσμος (από το global-παγκόσμιο και το local-τοπικό).

Ο φόβος πριν την επόμενη δόση…

Από τότε που ξεκινήσαμε το ταξίδι ούτε μια φορά δεν καταφέραμε να φτάσουμε σε κάποιο σταθμό. Πήραμε χαλασμένο τρένο; Πήραμε λάθος τρένο; Ή μήπως το τρένο είχε ήδη φύγει όταν εξαρχής φτάναμε στην αποβάθρα; Οι απαντήσεις για τους απογόνους…

Για μας τα γεγονότα που μαρτυρούν ότι για πολλοστή φορά, παρά τις περικοπές και τους φόρους, η προσπάθεια παραμένει εκτός στόχων.

Για μας ο παραλογισμός ενός κράτους που ενώ μπαίνει μέσα διαρκώς την ίδια στιγμή δεν μπορεί να ελαττώσει το προσωπικό του ούτε να πάρει από αυτούς που του χρωστούν ή από αυτούς που θα μπορούσε να πάρει.

Για μας το αδιέξοδο καθώς αυτοί που μέχρι τώρα συνέβαλλαν στην...

Mindrelic - Μανχάταν εν κινήσει

Σκότωσε τον πολιτικό πελάτη που έχεις μέσα σου…

Η τρόικα παρά την κυβερνητική απραξία και μπροστά στον εκβιαστικό κίνδυνο του Ευρωπαϊκού ντόμινο, πολύ πιθανό να ενδώσει και πάλι στην πολιτική αντίσταση της κυβέρνησης και να συμβιβαστεί με το αντιμεταρρυθμιστικό κίνημα, του οποίου ηγείται η κομματική ψυχή του πασοκ και οι προστατευόμενοι –  κάτω από τις φτερούγες της – συνδικαλιστές, διορισμένοι και παντοειδείς κρατικοδίαιτοι υποστηρικτές και διαπλεκόμενοι.

Το μέτωπο της αντιμεταρρύθμισης μοιάζει αραγές και αποφασισμένο να καταναλώνει την οικονομική βοήθεια πρώτα και κύρια για τις «διαιτολογικές» ανάγκες του κράτους και μετά για τις πραγματικές ανάγκες της χώρας που οι πολίτες της έχουν κι αυτοί παγιδευτεί στο νοσηρό παιγνίδι της εξουσίας από φόβο μη χάσουν αυτά που, όμως, ούτως ή άλλως κάποτε θα χάνονταν αφού ποτέ δεν ήταν βάσιμα, στέρεα και αληθινά για να συνέχιζαν να υπάρχουν.

Όταν η συνειδητοποίηση της αυταπάτης από ατομική επώδυνη εμπειρία...