Μέσα σε διάστημα μικρότερο από 20 μήνες και μετά από 5 δόσεις μνημονίου, συνολικά 65 δις, η κυβέρνηση δεν επιτυγχάνει σε κανένα στόχο και το δημόσιο χρέος αυξάνεται κατά περίπου 50 δις. Η χώρα πριν καν λάβει την 6η δόση κηρύσσεται από το ΔΝΤ και τους εταίρους σε κατάσταση 10ετούς στενά επιτηρούμενης χρεωκοπίας κατά το πρότυπο που είχε σκιαγραφηθεί στη Σύνοδο του Ιουλίου και είχε ήδη περιγραφεί από τη Σύνοδο Κορυφής της 11ης Μαρτίου 2011: «Εάν, αναπάντεχα, μια χώρα αποδειχθεί αφερέγγυα, το κράτος μέλος πρέπει να διαπραγματευθεί συνεκτικό σχέδιο αναδιάρθρωσης με τους πιστωτές του από τον ιδιωτικό τομέα, σύμφωνα με τις πρακτικές του ΔΝΤ, προκειμένου να αποκατασταθεί η βιωσιμότητα του χρέους».(1)
Η κυβέρνηση, λοιπόν, με την πολιτική της επιταχύνει αποφάσεις που εθεωρούντο ακραίες κι απευκταίες και μάλιστα για το 2013. Επιταχύνει την αναπόφευκτη αναδιάρθρωση, η οποία μπορεί να γίνεται σε καλύτερο timing για τους δανειστές, αλλά στην ουσία επισημοποιεί και επιβεβαιώνει την αφερεγγυότητα που μας καταλόγιζαν, αποθαρρύνει τους επενδυτές και αποδυναμώνει τις εμπορικές συναλλαγές για το άμεσο μέλλον που θα είναι ζωτικής σημασίας για την αντιμετώπιση της ύφεσης. Υποχρεώνει την κοινωνία και το έθνος σε μακροχρόνιο καθεστώς ξένης εξάρτησης και επιτροπείας με απρόβλεπτες συνέπειες...
Πού λοιπόν μας οδηγεί αυτή η κυβέρνηση; Χωρίς καμία εγγύηση για την τόνωση της πραγματικής αγοράς, αλλά αντίθετα με την εύλογη πρόβλεψη για ακόμη λιγότερη προσφορά ρευστότητας και ακόμη λιγότερη ζήτηση; Τι πιο φυσικό, ελλείψει βιώσιμου σχεδίου ανάπτυξης, η ατομιστική οικονομική επιβίωση με κάθε μέσο να αναδειχθεί σε ρυθμιστικό κανόνα στη ζούγκλα μιας πολυετούς ύφεσης;
Πόσες μέρες ακόμη μπορεί να λειτουργήσει μια κοινωνία χωρίς κοινωνική συνοχή και αμφισβητώντας την πολιτική της εκπροσώπηση; Πόσες μέρες ακόμη θα γελοιοποιούμαστε διεθνώς επειδή μια πολιτική ομάδα δεν θέλει να αποδεχτεί τις ευθύνες της και να χρησιμοποιήσει τους δημοκρατικούς θεσμούς για μια ομαλή μετάβαση σε μια κατάσταση ελάχιστα αποδεκτής κοινωνικής συναίνεσης για να φύγουμε από τη στασιμότητα;
Ας αφήσουν, λοιπόν, παράμερα τον εγωισμό τους. Αρκετά ωφελήθηκαν, όσοι από αυτούς ωφελήθηκαν τόσες δεκαετίες. Τα τελευταία δύο χρόνια εκφράζουν την αποτυχία και το διασυρμό της χώρας σε κρίσιμες εθνικές στιγμές. Μια νέα χρηματοδότηση αυτής της αποτυχίας δεν πρόκειται να δώσει προοπτική.
Είναι μια πολιτική ομάδα που θα’ πρεπε να είναι και διαχειριστές μιας άλλης ομάδας στο Facebook, γνωστής σαν «TheFailurists»(«Οι Αποτυχιστές») που έχουν κεντρικό σύνθημα το «Απότυχε Ξανά, Απότυχε Καλύτερα!»…
Με αφορμή τη σημερινή επέτειο ας τολμήσουν να αρνηθούν τις αυθαιρεσίες τους και ας δώσουν στο λαό την ευκαιρία να αποφασίσει για την τύχη του.
(1) Συμπεράσματα των Αρχηγών Κρατών και Κυβερνήσεων της Ζώνης του ευρώ της 11ης Μαρτίου 2011
Δ. Τρικεριώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου