Γενικά συμφωνώ
με τα αρνητικά σχόλια για την εκπομπή του κ. Τράγκα, αλλά διαφωνώ με τον κύριο
προσανατολισμό της κριτικής στο πρόσωπό του. Δεν ήταν ο κ. Τράγκας περισσότερο «Φον» από
όσο ήταν ο ίδιος ο τηλεοπτικός σταθμός που φιλοξένησε την δημοσιογραφία του. Και
αυτός ο σταθμός, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Διευθυντή του σε Γερμανικό Κανάλι,
δεν έδειξε να έχει κανένα πρόβλημα να χαρακτηρίζεται «Φον» στο βαθμό που αυτό θα
του εξασφαλίζει τηλεθέαση σε ποσοστά, που τελικά αποδείχτηκε ότι ξεπέρασαν κάθε προσδοκία...
Διότι τελικά οι στόχοι ενός ιδιωτικού τηλεοπτικού σταθμού δεν έχουν ούτε ηθικές, ούτε
ιδεολογικές αναστολές. Αναγνωρίζουν μόνο τηλεθεάσεις και διαφημιστικά έσοδα και
εύχονται να έχουν πάντα Τράγκες, Γεωργιάδηδες και άλλους επαγγελματίες του
δημοσιογραφικού και πολιτικού ρεαλισμού της εποχής. Αυτός εξάλλου είναι και ο
κερδοσκοπικός λαϊκισμός των Δικτύων ενημέρωσης είτε στην Ελλάδα, τύπου ΣΚΑΙ, είτε
στην Γερμανία, τύπου BILD.
Βέβαια
αυτή είναι η μια πλευρά της αλήθειας και μάλλον η πιο ανώδυνη αφού μαζί με τον
ανάλαφρο λαϊκισμό του μέσου μπορούν να ακούγονται και να καλλιεργούνται
ολοκληρωτικές ιδέες και απόψεις που κατευθύνονται σαν ομοβροντίες στην πλατιά
και κατά πλειοψηφία ιδεολογικά απροετοίμαστη τηλεοπτική μάζα.
Η
πολιτιστική και ιδεολογική ισοπέδωση της μεταπολίτευσης, που επέβαλλαν τα διεφθαρμένα κόμματα του
ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ – του ΠΑΣΟΚ προεξάρχοντος – γυρίζει σήμερα μπούμερανγκ και
καρφώνεται στο σώμα της δημοκρατίας με την μορφή της ανεκτικότητας και της
υποστήριξης των φασιστικών ιδεών από την κοινωνία, που δείχνει σαν «έτοιμη» για
αυτές.
Με δυο
λόγια, το πλατύ τηλεοπτικό ακροατήριο όντας αντικειμενικά απαίδευτο να φιλτράρει και
να επεξεργαστεί τις ομοβροντίες των φασιστικών ιδεών, είναι ευάλωτο σε εκείνους
που φιλοδοξούν να αντικαταστήσουν την αδιέξοδη τραυματική καθημερινότητα της
ύφεσης με την δική τους βαρβαρότητα – που όμως το ασθενές ιστορικό και πολιτικό κριτήριο μπορεί να την αποδεχτεί και σαν δόκιμη λύση.
Έτσι ο λαϊκισμός
του διεφθαρμένου πελατειακού συστήματος και των μέσων ενημέρωσης – με όλο το
ιδεολογικό υπόβαθρο του συνοδευτικού Lifestyle – μπορεί να καταρρέουν, αλλά
ταυτόχρονα κάποιοι εκπρόσωποί τους να επενδύουν, ανοικτά ή διακριτικά, σε έναν
άλλο τύπο λαϊκής υποκουλτούρας και πολιτικού πρωτογονισμού, όπως αυτός που υπόσχεται
η ΧΑ, και να την χαράσσουν σαν εναλλακτική πολιτική τους προμετωπίδα.
Έτσι και ο κ.
Ματθαιόπουλος της ΧΑ μπορεί να αγορεύει στον κ. Τράγκα για «φυλετική καθαρότητα»
και ο κ. Τράγκας να μην του αναφέρει λέξη για την ευθεία αναλογία των ιδεών του με την «φυλετική ιδεολογία» του Χιούστον Στιούαρτ Τσάμπερλεν, που υπήρξε ο πνευματικός
πατέρας του Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ, του θεωρητικού
του εθνικοσοσιαλισμού και στενού συνεργάτη του Χίτλερ. Ή εκεί που ο συνομιλητής του ισχυρίζεται ότι οι
ψυχικά ασθενείς δεν πρέπει να αναπαράγονται ή μιλά για ευγονική, ο δημοσιογράφος
«αδυνατεί» έστω να του θυμίσει την επίμαχη σχετική σκηνή από «Το Αυγό του
Φιδιού» του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν.
Η
τελευταία έρευνα της Pulse που δημοσιεύτηκε σήμερα στην εφημερίδα «6 μέρες»
δίνει ποσοστό 13,5% στην ΧΑ και αναφέρει τις εξής μετακινήσεις ψηφοφόρων προς
την ΧΑ: από το ΠΑΣΟΚ 4%, από τον ΣΥΡΙΖΑ 5% και από την ΝΔ 11%! Ο Μπέρτραντ Ράσελ
έλεγε ότι για να προβούμε σε οποιαδήποτε κρίση θα πρέπει να
βασιζόμαστε πάντοτε στα πραγματικά γεγονότα και μόνο πάνω σε αυτά.
Όταν ήδη σχεδόν
1,000,000 Έλληνες εμπιστεύονται σήμερα την ΧΑ και όσο η πολιτική ηγεσία συνεχίζει
να συμπεριφέρεται ακόμη πιο πελατειακά, διεφθαρμένα και αδηφάγα απ’ όσο στην
αρχή της οικονομικής κρίσης, το πολιτικό σύστημα δεν θα σταματά να δουλεύει για
μια μετουσίωση του λαϊκισμού από μια προεξάρχουσα μορφή του Homo-Pasokous σε μια προεξάρχουσα μορφή του Homo-Goldawnous.
Με τέτοια επιτυχία, ώστε η απόσταση ανάμεσά τους να μπορεί να αποδειχθεί, αναδρομικά, μια κρίση δρόμος. Ή
μόλις λίγα μέτρα, όπως αυτά που χώριζαν τον κ. Βενιζέλο από τον κ. Κασιδιάρη καθώς αντάλλασσαν ύβρεις ανάλογου ήθους, νοοτροπίας και επιπέδου στην εξεταστική επιτροπή, σαν τα γνήσια πολιτικά υποκείμενα δυο φαινομενικά
αντίθετων αλλά στην ουσία ομόκεντρων λαϊκισμών...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου