Ο Poul Thomsen του ΔΝΤ, σε συνέντευξη του στο «Βήμα» στις 27/6, μας αποκάλεσε «resilient», δηλ. «ελαστικούς», «εύκαμπτους στο τράβηγμα και τη συμπίεση και εύκολα επανερχόμενους στην αρχική κατάσταση», «ευπροσάρμοστους», «ανθεκτικούς»...
Μήπως έχει δίκηο? Οι 50.000 του Μαίου έγιναν 10.000 τον Ιούνιο. Όταν στην Ισπανία, τη Γαλλία για ίδια προβλήματα βγήκαν στους δρόμους πολλές εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου και χωρίς συμπίεση ΔΝΤ.
Μήπως, όμως, αυτή η επιδεικνυόμενη, για τον όποιο λόγο, ανοχή και συναίνεση αποθρασύνει τους εκπροσώπους των δανειστών στις απαιτήσεις τους?
Αυτό άλλωστε δεν υπονοείται και από το γεγονός ότι «ο κ. Ρεν (με την... ωραία παρέα του) θα καταφθάσουν στην Αθήνα για να διαπραγματευθούν τα πρόσθετα μέτρα». [«Τα Νέα On Line», 3/7]
Τελικά είναι αντιπροσωπευτικός ή εσφαλμένος ο πειραματικός όρος “resilient” που χρησιμοποίησε ο Poul, ο οποίος δεν είναι μόνο εκπρόσωπος των συμφερόντων των δανειστών αλλά και υπεύθυνος του όλου Πειράματος? Το άμεσο μέλλον θα δείξει.
Δ. Τρικεριώτης
1 σχόλιο:
Υπο της παρουσες συνθηκες καμμια ανακαμψη δεν ειναι ορατη και δεν μπορει να ειναι δυνατη τουλαχιστον στο εγγυς μελλον αν πρωτα δεν αντιμετωπισθουν δραστικα συνηθειες και παθογενειες δεκαετιων (πχ, πολιτικο-πολιτιστικο-εκκλησιαστικο-εκπαιδευτικο κατεστημενο, μη εφαρμογη νομων-αποφυγη ποινων κλπ). Και αν δεν υπαρξει ριζικη απαλλαγη απο αυτοκαταστροφικες νοοτροπιες και συμπεριφορες σε ατομικο επιπεδο, οποιαδηποτε οικονομίστικη ανακαμψη, θα εχει τα χαρακτηριστικα επιθανατιου σπασμου ενος χρονίως εξαρτημενου και παρακμαζοντος οργανισμου που απλα συντηρειται στη ζωη με ξενα και τεχνητα μεσα και οχι τις δικες του δυναμεις
Και βεβαια για οσο καιρο δεν θα αλλαζομε σα λαος, θα εξακολουθουμε να γινομαστε..."resili" παγκοσμιως. Μερος και εμεις ενος ετσι κι αλλοιως ρεζιλεμενου συστηματος κοινωνικοοικονομικης παγκοσμιοποιησης που σημερα εγγυαται για τις μαζες ενα μελλον πολυ...λαμπροτερο του ηδη λαμπρου παροντος...
Δημοσίευση σχολίου