TRANSLATE

Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012

Νέμεσις και Ύβρις στα σενάρια του BlackRock για το 2012…


Πώς βλέπουν να εξελίσσoνται φέτος τα πράγματα, στο ήδη βαρύ και ασταθές παγκόσμιο σκηνικό, εκείνοι οι βασικοί "παίκτες" που φιλοδοξούν να ερμηνεύουν και να κατευθύνουν παγκόσμια τις οικονομικές επιλογές των επενδυτών και κατ’ επέκταση να επηρεάζουν καταλυτικά τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις στον πλανήτη και τη χώρα μας;

Ο διεθνής επενδυτικός οίκος BlackRock με την ιδιότητα της ελεγκτικής εταιρείας, παρέδωσε ήδη προς αξιολόγηση την έκθεσή του για την προβληματική κατάσταση των ελληνικών τραπεζών. Και εφόσον στην ουσία ενεργεί προς το συμφέρον των επενδυτών πελατών του από όλον τον κόσμο, είναι φυσικό να ενδιαφέρεται όχι μόνο για τη διαχείριση της βιωσιμότητας των τραπεζών που έλεγξε αλλά και για την κατάσταση της αγοράς και όλες τις επενδυτικές προοπτικές στη χώρα μας. Έχει λοιπόν ενδιαφέρον να γνωρίζουμε τον τρόπο με τον οποίο σκέφτονται τα στελέχη ενός τέτοιου ισχυρού επενδυτικού οίκου για την χρηματοπιστωτική κρίση στον κόσμο και την Ευρώπη.

Με τίτλο «2012, η χρονιά με τις αποκλίνουσες συνθήκες ζωής» το Ινστιτούτο Επενδύσεων BlackRock  κυκλοφόρησε πρόσφατα κείμενο με τις απόψεις και τις εκτιμήσεις του για το 2012 .

Τ
Το σχεδιάγραμμα από το πρωτότυπο κείμενο (τα ελληνικά προστέθηκαν)


Το επικρατέστερο σενάριο (40%-50%), για το BlackRock, είναι ότι οι ταχύτερα αναπτυσσόμενες αναδυόμενες αγορές με επικεφαλής την Κίνα, θα συνεχίσουν να αποκλίνουν από τον υπερχρεωμένο ανεπτυγμένο κόσμο σε τέτοιο σημείο ώστε αυτή η «απόκλιση» να πάρει το χαρακτήρα μιας πραγματικής αποσύνδεσης των μεν από τους δε. Σε αυτό το σενάριο, για την Ευρώπη προβλέπεται μια ρηχή ύφεση η οποία θα αρχίσει να ανακάμπτει από το 2013 με ρυθμούς χελώνας. Η κακιά πλευρά (evil twin) του σεναρίου της απόκλισης είναι ο κατακερματισμός. Μια μερική διάσπαση της ευρωζώνης θα μπορούσε να μας οδηγήσει κατευθείαν στο δεύτερο επικρατέστερο σενάριο, το «Νέμεσις».

Σε αυτό το δεύτερο επικρατέστερο σενάριο (20%-25%) βλέπουν την ευρωπαϊκή κρίση να βγαίνει εκτός ελέγχου και να απλώνεται στον υπόλοιπο κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας: παγκόσμια ύφεση, πιστωτική κρίση, κοινωνική αναταραχή και απότομες απώλειες για όλες τις κατηγορίες περιουσιακών σποιχείων στον κόσμο. Το αποτέλεσμα δεν θα ήταν μια απλή πρόσθεση των προβλημάτων, αλλά ο πολλαπλασιασμός τους. Το θεωρούν χειρότερο από εκείνο της  οικονομικής κρίσης του 2008/2009 διότι σε μια τέτοια περίπτωση ο ανεπτυγμένος κόσμος δεν θα έχει πλέον ικανή δύναμη πυρός για να πολεμήσει και άλλη απανωτή κρίση. Αυτό το δεύτερο σενάριο το αποκαλούν «Νέμεσις» με την έννοια ότι έτσι θα τιμωρηθούν η υπεροψία και η αλαζονεία. Επιπλέον θα μπορούσε να υποστηριχθεί, ότι η δημιουργία μιας ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης χωρίς δημοσιονομική ένωση συνιστούσε από μόνη της «ύβρι».

Ένα τρίτο λιγότερο πιθανό σενάριο θεωρούν τη στασιμότητα (15%-25%) με υποτονική παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη και υψηλά ποσοστά ανεργίας. Με την ευρωπαϊκή ύφεση να πλήττει τις αναδυόμενες αγορές, αλλά να μην τις καταβάλλει. Να υπάρξουν αυστηρότεροι όροι δανεισμού, αλλά όχι πιστωτική κρίση. Και τέλος, σαν δύο λιγότερα πιθανά σενάρια για το  2012 θεωρούν τον πληθωρισμό(5%-10%) και την ανάπτυξη(0%-5%).

Στο κείμενο τίθενται πολλά ερωτήματα. Για την Ευρώπη: Θα μπορέσουν οι πολιτικοί να τραβήξουν την ευρωζώνη από το χείλος του γκρεμού; Θα συναινέσουν οι ψηφοφόροι να συντάσσονται κεντρικά οι προϋπολογισμοί των κρατών τους; Πώς θα επιβληθούν οι νέοι δημοσιονομικοί κανόνες;  Πώς θα μειωθούν τα ελλείμματα των προϋπολογισμών χωρίς να καταστρέφεται η ανάπτυξη και να προκαλούνται κοινωνικές αναταραχές; Πώς θα επηρεάσουν τις εξελίξεις τα αποτελέσματα των φετινών εκλογικών αναμετρήσεων στην Ευρώπη; 

Απαντήσεις στα ερωτήματα που θέτουν τα στελέχη του BlackRock δεν έχουν ακόμη δοθεί αλλά αυτές εκβιάζονται κάθε μέρα και περισσότερο. Μπορεί το μοντέλο του Έλληνα που κατανάλωνε αγαθά να πέρασε στην ιστορία αλλά στη θέση του το νέο μοντέλο του Έλληνα που θα παράγει με χαμηλότερο κόστος ζωής και εργασίας μοιάζει να επιβάλλεται άκριτα, κυνικά και με βασανιστικό τρόπο.  

Αλλά κι ένα δικό μας καίριο ερώτημα μοιάζει να έχει απαντηθεί: τα γνωστά απομεινάρια του διεφθαρμένου πολιτικού μας συστήματος δεν μπορούν να διαχειριστούν μια τέτοια ανατρεπτική μετάβαση με ένα δίκαιο και ισορροπημένο τρόπο χωρίς να εξωθούν βίαια στον παροπλισμό και τη φτώχεια το παραγωγικό και απόμαχο έμψυχο δυναμικό της χώρας. Αλλά σε μια τέτοια προχωρημένη κατάσταση αυτογνωσίας το αδιέξοδο μόνο λυτρωτικά και δημιουργικά μπορεί να καταλήξει…


Διαβάστε όλο το κείμενο εδώ:  “2012: The Year of Living Divergently

Φωτό: Νέμεσις (Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Νάπολη)


Δεν υπάρχουν σχόλια: