Φυσικά δεν νιώθουμε όλοι την ανάγκη να μιλήσουμε για τα ίδια πράγματα και με τον ίδιο τρόπο ακόμη κι αν μας πιέζουν οι ίδιες κοινωνικές συνθήκες. Αλλά παρά τους διαφορετικούς κώδικες χαρακτήρα και παιδείας του καθενός μπορούμε να καταλαβαίνουμε τους προβληματισμούς, τις ανησυχίες και τις αγωνίες του άλλου, να τις αξιολογούμε, να τις συγκρίνουμε και να τις εμπλουτίζουμε με τις δικές μας.
Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικτυακής κοινής «τράπεζας» αλληλεπιδράσεων με την πραγματικότητα είναι κάτι δημιουργικό. Κάθε τέτοια αλληλεπίδραση καθρεφτίζεται στο αποτέλεσμα, όποιο κι αν είναι αυτό, από τις λίγες λέξεις στο twitter μέχρι κάποιο μακροσκελές κείμενο σε ιστολόγιο, από την απλή φωτογραφία μέχρι κάποιο επεξεργασμένο video. Όλα τους μας περιγράφουν, όλα τους μας καθρεφτίζουν, όλα τους αποτελούν υλικά κριτικής σκέψης και αυτοκριτικής, γνώσης ατομικής και ιστορικής και εν τέλει αυτογνωσίας.
Δεν έχει σημασία αν τα «ημερολόγια» είναι κοινωνικά, πολιτικά, πολιτιστικά, προσωπικά, ερωτικά. Όλες οι οπτικές γωνίες είναι συνήθως εκεί αλλά όχι όλες πάντα στραμμένες στο φως. Ο διαδικτυακός χρόνος κυλάει μες στη δυναμική ροή που σχηματίζει αυτή η αλληλουχία των ψηφιοποιημένων ανθρώπινων αλληλεπιδράσεων με την ατομική και κοινωνική πραγματικότητα.
Αυτό το ποτάμι ανανεώνει διαρκώς έναν ωκεανό που ξεφεύγει από τα όρια του ατομικού μας μέλλοντος. Παρ’ολ’αυτά μας γοητεύει το αδηφάγο χάος του, το υπηρετούμε και επικοινωνώντας το τροφοδοτούμε με τις προσωπικές μας ευαισθησίες, τις ιδεολογικές μας εμμονές, τις αμφιβολίες, τις αντιφάσεις και τις βεβαιότητές μας. Εκατομύρια κλικ για μια καλύτερη σκέψη, μια καλύτερη πράξη, έναν καλύτερο άνθρωπο, έναν καλύτερο κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου