Ο Αβραάμ Λίνκολν
του Σπίλμπεργκ ανακαλεί στον προβληματισμό του την αυταπόδεικτη αλήθεια του μαθηματικού
αξιώματος του Ευκλείδη ότι «πράγματα που είναι ίσα με το ίδιο αντικείμενο, είναι
ίσα και μεταξύ τους» και ο Θαντέους Στίβενς, αρχηγός της ριζοσπαστικής πτέρυγας των Ρεπουμπλικανών, όταν οι πολέμιοι της Συνταγματικής τροποποίησης για την
κατάργηση της δουλείας τον ερωτούν αν πιστεύει στην «φυλετική ισότητα», απαντά «δεν
συμφωνώ με την ισότητα για όλα τα πράγματα, μόνον με την ισότητα ενώπιον του νόμου,
τίποτε περισσότερο». Αυτή η «διπλωματική» τοποθέτηση του Στίβενς θα βοηθήσει τον αγώνα του Λίνκολν και μαζί με αρκετό
πολιτικό παρασκήνιο, που περιλάμβανε και δωροδοκίες βουλευτών, θα οδηγήσουν τελικά
στην υπερψήφιση της κατάργησης της δουλείας, λίγο πριν την λήξη του εμφυλίου πολέμου.
Το ενδιαφέρον της ταινίας, πέρα από την προσωπικότητα του Λίνκολν και την καταπληκτική
ερμηνεία του Ντάνιελ Ντέι-Λιούις, είναι ότι ακόμη και σήμερα, σχεδόν 150 χρόνια
από τότε, η ανθρωπότητα δεν έχει αφήσει πίσω της οριστικά το θέμα της «φυλετικής
ισότητας» αλλά αντίθετα το βρίσκει συνέχεια μπροστά της με την διαρκή αναβίωση κάθε μορφής ρατσιστικού μίσους.
ΔΤ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου