Ο υπουργός οικονομικών παραδέχτηκε τον καιροσκοπικό και εισπρακτικό χαρακτήρα των μέτρων και την καταστροφική και αντιαναπτυξιακή τους επίδραση στην αγορά. Άφησε να εννοηθεί ότι στην ουσία ούτε ο ίδιος τα πιστεύει αλλά ότι τα προωθεί υποκύπτοντας στον εκβιασμό της τρόικας για χρεοκοπία της χώρας.
Ωστόσο δεν φάνηκε να τον απασχολεί εξίσου η χρεοκοπία χιλιάδων ελληνικών νοικοκυριών και επιχειρήσεων που βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη και τώρα εντείνεται. Δεν φάνηκε να τον απασχολεί που το αφορολόγητο όριο σχεδόν συμπίπτει με το επίσημο όριο φτώχειας στη χώρα μας. Δεν φάνηκε να τον απασχολεί που ενώ το μεσοπρόθεσμο εξαντλεί την αυστηρότητα του στα μικρομεσαία κοινωνικά στρώματα δεν διεκδικεί ούτε ένα ευρώ από την αντιμετώπιση της αδήλωτης εργασίας και της εισφοροδιαφυγής, ούτε ένα ευρώ από την παραοικονομία και το λαθρεμπόριο για τα επόμενα δύο χρόνια!...
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο πρωθυπουργός που αν στη χθεσινή του δήλωση συμπληρώναμε τα λανθάνοντα κενά (πλάγια γράμματα), θα ακουγόταν κάπως έτσι: «Αγαπητοί μας δανειστές, σας εξασφαλίσαμε την πέμπτη δόση του δανείου, ύψους 12 δισ. ευρώ για να μπορέσουμε να εγγυηθούμε την πλήρη και απρόσκοπτη επιστροφή των τοκογλυφικών σας δανείων» ... «Η κρίση χτυπάει συγκεκριμένα στρώματα. Σε κάθε περίπτωση δική μας δουλειά είναι να προστατεύσουμε τους έχοντες κι αυτοί εμάς» ... «Εκεί θα σκύψουμε όλοι. Θα κάνουμε ότι μπορούμε να ξεζουμίσουμε και να υποτάξουμε τους μικρομεσαίους» ... «Θα τους πούμε: Υπάρχουν αδυναμίες στο φορολογικό σύστημα. Ωστόσο είμαστε υποχρεωμένοι να πάρουμε αυτά τα μέτρα προκειμένου να σώσουμε τη χώρα, δηλαδή τα κέρδη σας, αγαπητοί μας δανειστές».
Στο ίδιο μήκος κύματος και σχεδόν όλοι οι υπόλοιποι βουλευτές της κυβέρνησης. Που λίγες μέρες πριν χάλαγαν τον κόσμο, και τελικά, λίγες ώρες στάθηκαν αρκετές να τους οδηγήσουν στην αυτοαναίρεση κάθε κριτικής και διαμαρτυρίας. Και αυτά, που κόντευαν να τους χωρίσουν, τώρα ίδια και πιο αποτρόπαια, περισσότερο τους ενώνουν.
Πώς είναι δυνατόν να μην αντιλαμβάνονται ότι στη συνείδηση του ελεύθερα σκεπτόμενου Έλληνα έχουν πλέον μετατραπεί από υπηρέτες του λαού σε πουλέν της τρόικας; Πώς είναι δυνατόν ξένοι βουλευτές, όπως ο Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ να αξιώνουν δίκαια αιτήματα, όπως για τις καταθέσεις στο εξωτερικό, όταν ούτε καν τολμούν να τα διεκδικήσουν αποτελεσματικά Έλληνες βουλευτές; Να υποθέσουμε – στην καλύτερη περίπτωση για αυτούς – ότι δεν διαθέτουν το πολιτικό ανάστημα να διεκδικήσουν πιο δίκαιους και ανθρώπινους όρους για τη διαχείριση του χρέους; Και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό; Και όντας έτσι ανήμποροι κι αναιμικοί υποκύπτουν στον έξωθεν εκβιασμό και την ευθυνοφοβία τους μήπως χρεωθούν μια χρεοκοπία – που βέβαια κανείς Έλληνας σε αυτές τις συνθήκες δεν θα τους χρέωνε αν όρθωναν το ανάστημα και δίκαια διεκδικούσαν;
Πάντως, αν πριν λίγες μέρες δόθηκε ψήφος εμπιστοσύνης για τέτοια (και επόμενα τέτοια…) μέτρα, που κτυπούν την υγιή και παραγωγική εργασία και επιβραβεύουν την διαφθορά τότε, κυρίες και κύριοι βουλευτές, υπογράφοντάς-τα είναι σα να υπογράφετε λευκές επιταγές στην κοινωνική αναταραχή. Και αν κάποιοι σας εκφοβίζουν και σας εκβιάζουν, και σε προσωπικό επίπεδο, τότε θα πρέπει να μην διστάσετε στιγμή και να βγείτε να το πείτε ανοικτά στο λαό…
Δ. Τρικεριώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου