Σήμερα κλείνουν 20 χρόνια από το θάνατο του ποιητή, πεζογράφου και στιχουργού Γιάννη Νεγρεπόντη (1930 – 1991). Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1949 δημοσιεύοντας διήγημά του στο περιοδικό Ελληνική Δημιουργία με το ψευδώνυμο Γ. Νικολάου. Αργότερα άρχισε να δημοσιεύει στο περιοδικό Επιθεώρηση Τέχνης με το ψευδώνυμο Τζων. Μέρος του αρχείου του βρίσκεται στο ΕΛΙΑ. Θυμίζω το ποίημά του «Αυτός ο τόπος» από τη συλλογή Δωρήματα (1963):
Αυτός ο τόπος
Κουραστήκαμε. Άλλο δεν μπορούμε / σ' αυτόν τον τόπο εδώ / που η ιστορία αναβλύζει / σε κάθε μας βήμα.
Κι αυτές οι πληγές / που δε λένε να κλείσουν / σε κάστρα, σε ναούς, σε αγάλματα / σε τάφους συλημένους που δε συγχωρούν / σε αγίων εικόνες / μιας θρησκείας παρθένας μαινάδας∙ / παντού το πάθος∙ το δέος αυτό / άλλο δεν το μπορούμε.
Τι να καταλάβουν οι άλλοι; / Έρχονται, φωτογραφίζουν, σημειώνουν / φεύγουν, περιγράφουν, ησυχάζουν.
Τι ξέρουν αυτοί απ' τα δικά μας / μ' αυτόν τον τόπο τον ανοικτίρμονα / τον παντοκράτορα, τον αβασίλευτο.
ΔΤ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου