Ένας φίλος από το ΠΑΣΟΚ, από τον βαθύ πυρήνα του πρόσφατου δημοσκοπικού 14.7%, μου έλεγε χθες βράδυ, σε μια κρίση ειλικρίνειας, συγκλονισμένος από την κίνηση του πρωθυπουργού για δημοψήφισμα:
«Η βασική ιδέα είναι απλή: Τις εκλογές τις χάνουμε σίγουρα. Το δημοψήφισμα μπορεί και να το κερδίσουμε! Κι έτσι την παραμονή μας στην εξουσία! Κι από το βέβαιο ασσόδυο να φέρουμε κι εξάρες!
Για μας η πολιτική ήταν και είναι μια προσωπική, οικογενειακή υπόθεση. Οι θεσμοί είναι χρήσιμοι μόνον αν μας ωφελούν. Αν όμως θίγεται η πολιτική μας επιβίωση ή έστω πληγώνεται ο ανθρώπινος μας εγωισμός, περιφρονούμε τους θεσμούς, ακόμη κι αν πρόκειται για αυτόν τον ίδιο τον θεσμό του Προέδρου της δημοκρατίας. Το αποδείξαμε και στην Επέτειο. Δεν έχουμε τέτοιους δημοκρατικίστικους ενδοιασμούς σε θέματα αρχής.
Αν λοιπόν οι δανειστές δεν μας γυρίσουν μπούμερανγκ τον εκβιασμό και τρέχουμε πίσω από καμιά δόση παρακαλώντας τους πάλι να επιστρέψουν, τότε ίσως καταφέρουμε να κλέψουμε άλλους τρεις μήνες από τον χρόνο της χώρας και τη ζωή των πολιτών της...
Και να τους τραβήξουμε όλους σε μια τρίμηνη πορεία γεμάτη απρόοπτες εξελίξεις. Με τα βήματα της χώρας να θυμίζουν την ταινία «Το Πράσινο Μίλι». Αλλά αν καταφέρουμε και φτάσουμε τη χώρα να ψηφίζει ΝΑΙ ή ΟΧΙ θα είναι κάπως σαν τότε, την προηγούμενη φορά.
Τότε για το Στέμμα. Σήμερα για τον Ήλιο. Αλλά εμείς θα προσπαθήσουμε να τους πείσουμε ότι είναι για την Πατρίδα. Με κάθε τίμημα. Ακόμη και αυτήν! Ούτως ή άλλως καθαρόαιμοι φιλο-Ευρωπαίοι δεν είμασταν εξαρχής, ούτε και γνήσιοι αντιαμερικανοί. Βασίλειο του ΠΑΣΟΚ είμασταν πάντα και θα το παλέψουμε μέχρι την ύστατη στιγμή.».
Όσο εκείνος μου άνοιγε την καταπράσινη ψυχή του εγώ σκεφτόμουν εκείνο το φοβερό σκίτσο του Ορνεράκη, για το δημοψήφισμα του 1974, με το πιτσιρίκι να κατουράει το βασιλικό στέμμα. Και τόλμησα να το τροποποιήσω για τις ανάγκες της δικής μου ψυχής…
1 σχόλιο:
Επειδή “Scripta Manent”… Όταν στο κατάλληλο timing, πριν το «Καστελόριζο», τόσο ο υπογράφων όσο και δεκάδες άλλοι πρότειναν δημοψήφισμα για τη χώρα και το σεβασμό στον πολίτη (30 Μαρτίου 2010: ΓΝΑΘΟΛΟΓΙΟ: Δημοψήφισμα? : to whom it may concern... http://gnathion.blogspot.com/2010/03/to-whom-it-may-concern.html)... Και τότε αλλά και τώρα το ΠΑΣΟΚ πρότασσε το κομματικό συμφέρον πάνω από το συμφέρον της χώρας. Τότε αρνήθηκε το δημοψήφισμα και εισήγαγε τη χώρα ετσιθελικά στη γνωστή καταστροφική πορεία. Σήμερα προτείνοντας το, σε μια ήδη προχωρημένη φάση αυτής της πορείας, εκφυλίζει τη σημασία του και στην ουσία το ακυρώνει διότι με αυτό οι πολίτες δεν μπορούν πια να επιλέξουν ανάμεσα σε διαφορετικές πολιτικές και ενδεχομένως εθνικούς προσανατολισμούς αλλά να συμφωνήσουν ή να διαφωνήσουν με την αναποτελεσματικότητα μιας ήδη επιλεγμένης και δοκιμασμένης αναξιόπιστης πολιτικής συμπεριφοράς και προς το εσωτερικό και προς το εξωτερικό. Και με τον κίνδυνο να βρεθούν εκτός ευρωζώνης όταν αντίθετα η πλειοψηφία τους δεν το επιθυμεί. Το εκβιαστικό και απαράδεκτο δίλημμα είναι: "Ή συμφωνείτε με τη σταδιακή σας εξαθλίωση και παρά την αναποτελεσματικότητα και την αναξιοπιστία μας ή βγαίνουμε από την ευρωζώνη". Αλλά, σήμερα, το θέμα της έστω μεταχρονισμένης επιλογής των πολιτών μπορεί να εξυπηρετηθεί μόνο με εκλογές όπως τότε θα μπορούσε και με δημοψήφισμα. Και σίγουρα, σε αυτήν τη φάση, το ΠΑΣΟΚ δεν θα μετατραπεί με κάποιο μαγικό τρόπο σε τίμιο και αυτοκριτικό. Οι τυχοδιωκτισμοί του θα συνεχιστούν μέχρι την ολική του κατάρρευση. Το τι θα παρασυρθεί μαζί του δεν το ενδιαφέρει. ΔΤ
Δημοσίευση σχολίου