Κράτα μακριά το Σκυλί, τον αγαπάει τον άνθρωπο...

Η Μέρκελ είπε «η Κύπρος πρέπει να καταλάβει ότι το επιχειρηματικό της μοντέλο είναι νεκρό». Αλλά το ακαριαίο και ισοπεδωτικό χτύπημα στην αξιοπιστία και την ασφάλεια των καταθέσεων και της αποταμίευσης, που έδωσε το Βερολίνο σε αυτό το μοντέλο, μάλλον οδηγεί στην ταφή του νεκρού παρά στην αναγέννησή του. Ακόμη κι αν δεν επικρατήσει το χάος στην Κύπρο μετά την ενδεχόμενη τελική συμφωνία με την τρόικα και ιδιαίτερα από την ημέρα που θα ανοίξουν οι τράπεζες, η πολιτική ενέργεια που απελευθερώθηκε στην Κύπρο θα ενεργοποιήσει γρηγορότερα τα άλλα μεγαλύτερα ρήγματα του Νότου...

Το πρόβλημα ξεκίνησε σαν ζήτημα νομιμότητας για φορολόγηση καταθέσεων κάτω των 100,000 ευρώ, όπως και αξιοπιστίας του τραπεζικού συστήματος για φορολόγηση καταθέσεων άνω των 100,000 ευρώ, αλλά μέσα σε λίγες μέρες φαίνεται να πήρε μεγαλύτερες διαστάσεις. Υπό το φως της επικείμενης φορολόγησης των καταθέσεων και στην Ισπανία, το πρόβλημα «Κύπρος», από ζήτημα βιωσιμότητας μιας προβληματικής οικονομίας ενός κράτους μέλους φαίνεται να εξελίσσεται σε ζήτημα  για την διατήρηση ή τη διάσπαση της ευρωζώνης. Οι επιλεκτικές ακρότητες του Βερολίνου που μεθοδεύονται στην Κύπρο και στηλιτεύονται από ανεξάρτητα εγχώρια και διεθνή ΜΜΕ, μάλλον εντάσσονται στην αναπότρεπτη πορεία απεμπλοκής του Βορρά από τον Νότο, που επιταχύνει η Γερμανία επιτείνοντας τον εκβιασμό για τυφλή υποταγή ή διακοπή χρηματοδότησης και αναγκαστική έξοδο.

Ούτως ή άλλως, η απόλυτη συμμόρφωση της Ελλάδας από το 2010 μέχρι σήμερα δεν έσωσε την οικονομία της, ούτε δημιούργησε συνθήκες ανάπτυξης. Οι τράπεζες είναι πλέον σαν να μην υπάρχουν για την πραγματική οικονομία, που τρέφεται σχεδόν αποκλειστικά από τις σάρκες της. Οι καταθέσεις που έχουν εναπομείνει κατευθύνονται αποκλειστικά για τα βασικά της επιβίωσης και τις κάθε λογής αλλεπάλληλες δόσεις και λογαριασμούς. Αλλά και έτσι το πρόγραμμα δεν βγαίνει. Με τις δεσμεύσεις να είναι πολιτικά και κοινωνικά ανέφικτο να τηρηθούν στο ακέραιο, οι αποκλίσεις από τους στόχους λειτουργούν σαν άλλοθι για τις αποτυχίες και οι τρύπες που ανοίγονται καλούν για νέες δεσμεύσεις που με την σειρά τους τροφοδοτούν έναν νέο φαύλο κύκλο. Σε αυτό το πλαίσιο και με την πρόσφατη εμπειρία της Κύπρου η φορολόγηση και των Ελληνικών καταθέσεων θα πρέπει να θεωρείται απλώς ζήτημα χρόνου και συντελεστή.

Το αμέσως επόμενο διάστημα θα είναι καθοριστικό για την πορεία της ευρωζώνης. Τα τελευταία τρία χρόνια ανατροπών και αναταραχής στον Νότο έχουν οδηγήσει το αδιέξοδο του Γερμανικού δρόμου στα όρια του. Και η τελευταία εβδομάδα ανέδειξε πολλές πλευρές και παραμέτρους της δυσεπίλυτης πολιτικοοικονομικής εξίσωσης. Πρέπει να ζούμε τις τελευταίες ημέρες του οικονομικού πολέμου, όπως τον γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, και περνάμε σε ένα επόμενο στάδιο, το οποίο θα φέρει τους λαούς του Νότου πιο κοντά στην εξέγερση σαν ύστατη λύση απέναντι στην αδιάκοπη, άδικη και μάταιη απώλεια και την Γερμανία με τους υποστηρικτές της πιο κοντά στην απομόνωση – Γερμανία, που η στάση της στην Κύπρο θυμίζει τους στίχους του TS Eliot στην Έρημη Χώρα(Η Ταφή του Νεκρού): «Ω κράτα μακριά το Σκυλί, τον αγαπάει τον άνθρωπο,/ Τι με τα νύχια του θα το ξεχώσει πάλι!

Δ. Τρικεριώτης (Follow on Twitter)