Τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα στη Φινλανδία με τον υπερτετραπλασιασμό της εκλογικής δύναμης του ακροδεξιού λαϊκιστικού κόμματος «Αληθινοί Φινλανδοί» του Τίμο Σόινι, σήμαναν την εδραίωση του ως ρυθμιστικής δύναμης τόσο για τη διακυβέρνηση της οικονομικά ισχυρής Φινλανδίας όσο και για το ευρωπαϊκό θέμα της διαχείρισης του χρέους των υπερχρεωμένων χωρών του Νότου.
Ένα ενδεχόμενο που θα εξαρτηθεί από τη συμμετοχή των Αληθινών Φινλανδών στην κυβέρνηση κι εφόσον αυτοί επιμείνουν στην άρνηση τους να στηρίξουν τα οικονομικά πακέτα διάσωσης για τις υπερχρεωμένες χώρες του Νότου. Και αν τελικά επικρατήσει μια τέτοια φινλανδική άρνηση, ο κίνδυνος να υιοθετηθεί και από άλλες ευρωπαϊκές χώρες είναι επίσης υπαρκτός. Διότι το σύνθημα ότι η υπόλοιπη Ευρώπη δεν πρέπει να πληρώσει για τα λάθη των άλλων δεν είναι μόνο γερμανικό...
Το Spiegel, σε χθεσινό του σχόλιο, αναφέρει ότι ακόμη κι αν οι «Αληθινοί Φινλανδοί» δεν αποκτήσουν την κοινοβουλευτική δύναμη για να γονατίσουν το ευρώ, θα μπορούσαν ωστόσο να αποτελέσουν απειλή για την ευρωπαϊκή σταθερότητα κι έτσι να παρατείνουν την τρέχουσα νομισματική κρίση.
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, έχουν εμφανισθεί και άλλα πολιτικά κόμματα σε χώρες της ΕΕ, όπως στη Σουηδία, τη Δανία και την Ολλανδία, με ανάλογες θέσεις και προγράμματα που συγκλίνουν στον εθνικισμό, την ξενοφοβία και τον ευρωσκεπτικισμό (Πίνακας 1). Για παράδειγμα στο θέμα των μεταναστών οι θέσεις αυτών των πολιτικών κομμάτων συγκλίνουν στον αυστηρό περιορισμό των ξένων και την πολιτιστική τους αφομοίωση.
Πίνακας 1. Ακροδεξιά λαϊκιστικά κόμματα σε χώρες της ΕΕ στη Β. Ευρώπη.
ΟΝΟΜΑ ΚΟΜΜΑΤΟΣ | ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΗΣ | ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΔΥΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ | ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΕΣΗ | ||
ΕΤΟΣ | ΠΟΣΟΣΤΟ | ΕΔΡΕΣ | |||
Σουηδοί Δημοκράτες | 1988 | 2006 | 2.9% | 0/349 | Αντιπολίτευση |
2010 | 5.7% | 20/349 | |||
Λαϊκό Κόμμα της Δανίας | 1995 | 2005 | 13.2 % | 24/179 | Στήριξη κυβέρνησης μειοψηφίας |
2007 | 13.9% | 25/179 | |||
Ολλανδικό Κόμμα για την Ελευθερία | 2005 | 2006 | 5.9% | 9/150 | Στήριξη κυβέρνησης μειοψηφίας |
2010 | 15.5% | 24/150 | |||
Αληθινοί Φινλανδοί | 1995 | 2007 | 4.1% | 5/200 | Υπό εξέλιξη… |
2011 | 19% | 39/200 |
Εκτός από το εντυπωσιακό αποτέλεσμα που πέτυχαν οι «Αληθινοί Φινλανδοί», είναι επίσης εντυπωσιακός ο διπλασιασμός της δύναμης του κόμματος «Σουηδοί Δημοκράτες» που είχε σαν αποτέλεσμα την πρώτη του είσοδο στο κοινοβούλιο της χώρας, αλλά και ο υπερδιπλασιασμός της δύναμης για το Ολλανδικό «Κόμμα για την Ελευθερία» που σχεδόν τριπλασίασε την κοινοβουλευτική του δύναμη. Στη Δανία το «Λαϊκό Κόμμα της Δανίας» έχει πλέον εδραιωθεί σα μια σημαντική πολιτική δύναμη με ανοδικές τάσεις.
Και είναι ακόμη πιο εντυπωσιακό το γεγονός ότι αυτά τα συγγενικά πολιτικά κόμματα που κρατούν κοινή ιδεολογική στάση για το μεταναστευτικό ζήτημα, αναπτύσσονται αλματωδώς σε χώρες στις οποίες ο αριθμός των μεταναστών και μάλιστα εκείνων που προέρχονται από χώρες εκτός ΕΕ δεν φτάνει ούτε στο μισό τον αριθμό των ξένων που επίσημα – σχεδόν υπερδιπλάσιος ανεπίσημα – καταγράφεται για την Ελλάδα (Πίνακας 2).
Πίνακας 2. Ποσοστά αλλοδαπών (στοιχεία EUROSTAT για το 2009).
ΧΩΡΑ | ΠΛΗΘ. | ΣΥΝΟΛΟ ΞΕΝΩΝ | ΞΕΝΟΙ ΑΠΟ ΕΕ | ΞΕΝΟΙ ΕΚΤΟΣ ΕΕ | |||
ΑΡ (χιλ.) | ΑΡ (χιλ.) | (%) | ΑΡ (χιλ.) | (%) | ΑΡ (χιλ.) | (%) | |
ΣΟΥΗΔΙΑ | 9,256.3 | 547.7 | 5.9 | 255.6 | 2.8 | 292.1 | 3.1 |
ΔΑΝΙΑ | 5,511.5 | 320.0 | 5.8 | 108.7 | 2.0 | 211.4 | 3.8 |
ΟΛΛΑΝΔΙΑ | 16,485.8 | 637.1 | 3.9 | 290.4 | 1.8 | 346.7 | 2.1 |
ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ | 5,326.3 | 142.3 | 2.7 | 51.9 | 1.0 | 90.4 | 1.7 |
ΕΛΛΑΔΑ | 11,260.4 | 929.5 | 8.3 | 161.6 | 1.4 | 767.9 | 6.9 |
Όμως η άνοδος του ακροδεξιού λαϊκισμού στη Βόρεια Ευρώπη δεν βασίζεται μόνο στην ξενοφοβία και τον εθνικισμό. Εκμεταλλεύεται τη φθορά που υφίστανται αλλά και τη διαφθορά που καλλιεργούν ή ανέχονται τα κυρίαρχα πολιτικά κόμματα που στερούμενα αποτελεσματικών λύσεων κατά της οικονομικής κρίσης απομακρύνονται διαρκώς από τα προβλήματα του μέσου πολίτη και των περιθωριακών της κοινωνίας. Η δημαγωγία των λαϊκιστών έχει αντικειμενικό έρεισμα και για αυτό η πολιτική τους απήχηση μεγαλώνει.
Ο Τίμο Σόινι μιλά για «Διεφθαρμένους και Θεωρητικούς Gentlemen» που ζουν απομονωμένοι στους κομματικούς και ακαδημαϊκούς τους πύργους χωρίς να αντιλαμβάνονται τι πραγματικά συμβαίνει. Μιλάει για πολιτικό νεποτισμό και τυραννία των ειδικών γραφειοκρατών. Όπως και για αδιέξοδη πολιτική συναίνεσης και χαλαρή αντιπολίτευση. Και όπως ό ίδιος έγραφε στην επιστημονική μεταπτυχιακή του εργασία: «ο λαϊκισμός λέει στον λαό αυτό που ο λαός θέλει να ακούσει».
Είναι επόμενο ότι και στην Ελλάδα ένα ανάλογο ιδεολογικό ρεύμα που εκφράζεται, προς το παρόν, κυρίως από τη «Χρυσή Αυγή» και δευτερευόντως από τον «Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό» – που αντιμετωπίζει κάπως ενοχικά την ιδεολογία του – θα αυξήσει σημαντικά τις δυνάμεις του. Και δεν πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπ’ όψιν τα χαμηλά ποσοστά που εμφανίζει η «Χρυσή Αυγή» στις δημοσκοπήσεις. Το ίδιο συνέβαινε και με το Λαϊκό Κόμμα της Δανίας το οποίο εμφανιζόταν 1-1,5 % κάτω από το πραγματικό του ποσοστό. Οι ερευνητές το είχαν αποδώσει είτε στην έλλειψη πολιτικού ενδιαφέροντος των συγκεκριμένων ψηφοφόρων να απαντούν στις δημοσκοπήσεις είτε στο ότι δεν ήθελαν να αποκαλύπτουν την πολιτική τους επιλογή στους δημοσκόπους.
Η πραγματικότητα είναι ότι στη σκιά της παγκοσμιοποίησης και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, η αποδυνάμωση των πολιτικών ιδεολογιών και η απουσία εναλλακτικών αφήνουν άπλετο χώρο για την ορμητική και δυναμική διείσδυση λαϊκιστικών αν όχι και Αρίων Παραδείσων. Σήμερα, 163 χρόνια μετά το «Κομμουνιστικό Μανιφέστο», ένα άλλο φάντασμα φαίνεται να πλανιέται στην Ευρώπη. Ένα φάντασμα που το πολιτικό κατεστημένο δείχνει αδύναμο να το ξορκίσει – το φάντασμα του λαϊκισμού. Και άραγε μόνον του ακροδεξιού;
Δ. Τρικεριώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου