Στη σημερινή διαδήλωση εκτός από τον εντυπωσιακό της όγκο το σημαντικό ήταν η οργή του κόσμου. Όχι μόνο των γνωστών πιτσιρικάδων αλλά και του υπόλοιπου κόσμου κάθε ηλικίας ακόμη και προχωρημένης. Αλλά και αστυνομικοί μου φάνηκαν αμήχανοι και φοβισμένοι απέναντι σε αυτήν την πρωτόγνωρη και απολύτως δικαιολογημένη οργή του κόσμου για ένα πρόβλημα κοινό για όλους τελικά...
Δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει πώς, πότε και προς τα πού θα ξεσπάσει η απόγνωση του αμυνόμενου έλληνα πολίτη, που μεθοδικά τον κλέβουν εξαθλιώνοντας την καθημερινότητα του και αναιρώντας κάθε προοπτική και μέλλον για τα παιδιά του. Ένας ευρωπαίος πολίτης, ο οποίος από σήμερα θα είναι και επισήμως εργασιακά ανυπεράσπιστος σύμφωνα με την αυταρχική ψήφο 156 συμπολιτών του πολιτικών (άρθρο 14 για τις επιχειρησιακές συμβάσεις).
156 πολιτικοί που πλέον δεν θα μπορούν να μιλούν στο όνομα των εργαζομένων και των νέων αυτής της χώρας χωρίς να θεωρούνται τουλάχιστον γελοίοι. Όπως φαιδρό θα πρέπει στο εξής να θεωρείται το επιχείρημα ότι αυτοί οι πολιτικοί υποχρεώνουν σε θυσίες για τη σωτηρία της χώρας. Ούτως ή άλλως, όσο ακραία κι απάνθρωπα κι αν «πετύχει» το πείραμα της εσωτερικής υποτίμησης σε μια χώρα της ευρωζώνης, δεν θα βγάζει πουθενά αν παράλληλα δεν «υποτιμηθεί» το τεράστιο της χρέος, χωρίς δηλ. αναδιάρθρωση.
156 κυρίες και κύριοι βουλευτές. Έτσι ούτε διορθώνετε ούτε σώζετε τη χώρα. Γιατί χώρα είναι πρώτα και κύρια οι άνθρωποι της και ακόμη περισσότερο οι νέοι της. Απλά την καταστρέφετε και θέλω να ελπίζω όχι δόλια και συνειδητά. Όπως και να το δούμε, το πρόβλημα της οικονομικής, κοινωνικής και εθνικής μας επιβίωσης είναι ένα σταυρόλεξο που απευθύνεται μόνο σε αδιάφθορους κι ελεύθερους λύτες και όχι σε αμετανόητους θύτες. Αν δεν είστε κατάλληλοι παραιτηθείτε όσο ακόμη είναι καιρός …
Δημήτρης Τρικεριώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου