Δυο ντόμινο, δυο πολιτισμοί …

Τους τελευταίους μήνες η έννοια «ντόμινο» κυριαρχεί στην καθημερινότητα και τις προοπτικές. Από τη μια, ο φόβος για την κορύφωση του ντόμινο της οικονομικής υπερχρέωσης των δυτικών κρατών. Από την άλλη, ο φόβος για την κορύφωση του ντόμινο της εξέγερσης των καταπιεσμένων αραβικών λαών.

Στην περίπτωση του «δυτικού ντόμινο», τα πράγματα είναι πλέον σαφή για τον μηχανισμό γένεσης και την προοπτική. Είναι πλέον αποδεκτό ότι η δυτική κοινωνία

Αλεξάνδρεια

Αλεξάνδρεια, 29/01/2011

ΑΠΟΛΕΙΠΕΙΝ Ο ΘΕΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΝ

Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ', ακουσθεί / αόρατος θίασος να περνά / με μουσικές εξαίσιες, με φωνές -- / την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου / που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου / που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανοφέλετα θρηνήσεις. / Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος, / αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει. / Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πείς πως ήταν / ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου· / μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς. / Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος, / σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι, / πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο, / κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ' όχι / με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα, / ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους, / τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου, / κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

(γραμμένο πριν 100 χρόνια, το 1911)

Διαβάζοντας τον θυμό στις ζωές των άλλων

του Νίκου Ξυδάκη

vlemma.wordpress.com

Διάβαζα την Κυριακή σε κυριακάτικη εφημερίδα τις μαρτυρίες των γονιών για τα παιδιά τους που συνελήφθησαν και δικάζονται ως μέλη της Συνωμοσίας των Πυρήνων της Φωτιάς. Στην αρχή, προτού διαβάσω, σαν πολίτης αγανάκτησα: ποιοι διοχετεύουν τη δικογραφία μιας εν εξελίξει δίκης στον Τύπο; Και μάλιστα αυτό το μέρος, το καυτό ιδιωτικό, τις μαρτυρίες γονιών για τα κατηγορούμενα παιδιά τους; Εν συνεχεία, σαν γονιός, υπέκυψα στον πειρασμό, και διάβασα. Και συγκλονίστηκα.

Διότι αυτό που ένιωσα μεσ’ απ΄την παγωμένη γλώσσα της δικογραφίας, μέσα απ’ τις κακογραφίες κάποιας δικαστικής υπαλλήλου, και τις απαντήσεις στα άκαμπτα ερωτήματα κάποιου ανακριτή, αυτό που ένιωσα ήταν η σημερινή μικρομεσαία Ελλάδα, η λαχταρισμένη οικογένεια, γονείς του μόχθου και παιδιά του σχολείου, άνθρωποι καθημερινοί, με προβλήματα τυπικά, με σχολεία συνηθισμένα, σε γειτονιές σαν τις δικές μας, με παρόμοιες σιωπές, ασυνεννοησίες, χάσματα, ελλείψεις.

Δικαίωση του Φανόν ?...

Πριν 15 μέρες, ο συντάκτης του Al Jazeera, Larbi Sadiki, έγραφε:  «Ο πραγματικός τρόμος, ο «Μπιν Λάντεν», που κατατρώει τον αραβικό κόσμο είναι η κοινωνικο-οικονομική περιθωριοποίηση».

Πράγματι, αυτές οι τελευταίες ημέρες της αραβικής οργής, με το ντόμινο της εξέγερσης να εξαπλώνεται στην Αίγυπτο και σε φιλοδυτικά καθεστώτα, φέρνουν στην επικαιρότητα τον Φραντς Φανόν και το βιβλίο του «Της Γης οι κολασμένοι».

Σε αυτήν τη σύγχρονη «γεωγραφία της πείνας» και της περιθωριοποίησης ο εξουσιάζων ιθαγενής, γράφει ο Sadiki, είναι ο νέος αποικιοκράτης. Σε αντίθεση με τους «μη έχοντες», οι ιθαγενείς της εξουσίας και οι οικονομικές μαφίες προστατεύονται όχι μόνο σε αρχοντικά και βίλες, αλλά και μέσα σ' ένα «σκληρό κέλυφος» που τους ανοσοποιεί από την «περιβάλλουσα φτώχεια».

Το φαινόμενο ντόμινο: Παν-αραβική αναταραχή

Δείτε, στην παραπάνω παρουσίαση διαφανειών, τις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις σε όλο τον αραβικό κόσμο, που έχουν εξαπλωθεί από την Τυνησία στην Αίγυπτο, αλλά και στα φιλοδυτικά καθεστώτα της Υεμένης και την Ιορδανίας, αξιοποιώντας την οργή για την υψηλή ανεργία, την αύξηση των τιμών και την πολιτική καταπίεση.

Πηγή: Al Jazeera

«Κυνόδοντα», καλή επιτυχία!!!

Μεγάλες στιγμές για τον ελληνικό κινηματογράφο! Ο «Κυνόδοντας» του Γιώργου Λάνθιμου, προκρίθηκε στην τελική πεντάδα των ταινιών που θα διεκδικήσουν το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας στην 83η Απονομή Βραβείων Oscar, που θα γίνει σε ένα μήνα στο Λος Άντζελες.

Στο παρελθόν, άλλες τέσσερεις Ελληνικές ταινίες έφθασαν στο ίδιο επίπεδο διάκρισης στην κατηγορία της Ξενόγλωσσης Ταινίας: η «Ηλέκτρα» (1963) του Μιχάλη Κακογιάννη,

τα «Κόκκινα Φανάρια» (1964) του Βασίλη Γεωργιάδη, «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο» (1966) του Βασίλη Γεωργιάδη και η «Ιφιγένεια» (1978) του Μιχάλη Κακογιάννη. Επίσης το «Ζ» του Κώστα Γαβρά ήταν υποψήφιο το 1969, αλλά εκπροσωπώντας την Αλγερία.

Οι πέντε ταινίες που θα διεκδικήσουν το φετινό Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας είναι:

Biutiful, του Alejandro González Iñárritu, Μεξικό

Κυνόδοντας, του Γιώργου Λάνθιμου, Ελλάδα

Hævnen (Σε έναν καλύτερο κόσμο), της Susanne Bier, Δανία

Incendies (Μέσα από τις Φλόγες), του Denis Villeneuve, Καναδάς

Hors-la-loi (Εκτός νόμου), του Rachid Bouchareb, Αλγερία

Ακολουθούν τα trailers των 5 υποψηφίων ταινιών:

Biutiful 

Περιπτώσεις χωρίς σχόλια: Βρουξισμός (bruxism)

Εικόνα 1: Τραυματισμός του βλεννογόνου της υπερώας από τη συμπίεση του μεταλλικού σκελετού συνεπεία του βρουξισμού (βέλη).

Εικόνα 2: Στην ίδια ασθενή, αποτριβές των δοντιών και φθορές των προσθετικών εργασιών στην κάτω γνάθο.

Εικόνα 3: Το τραυματικό έλκος του βλεννογόνου της υπερώας μετά την αφαίρεση της μερικής οδοντοστοιχίας (βέλη).

Ποιοι καθηγητές της Οδοντιατρικής Αθήνας ζήτησαν την παραίτηση του Δουκουδάκη;

ΠΗΓΗ : http://www.dentnews.net

Αγαπητοί Συνάδελφοι και Φοιτητές, Κυρίες και Κύριοι,

Οι Καθηγητές, που υπογράψαμε την επιστολή του αιτήματος παραίτησης του Καθηγητή κ. Α. Δουκουδάκη από τη θέση του Προέδρου της Οδοντιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, θέλουμε να σας ενημερώσουμε για το χρονικό των γεγονότων που οδήγησαν σε αυτή την απόφασή μας.

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων μηνών, γίναμε μάρτυρες μιας διογκούμενης σειράς καταγγελιών από έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης προς το πρόσωπο του Αντιπρύτανη του ΕΚΠΑ και Προέδρου της Σχολής, γνωστές πλέον ανά το Πανελλήνιο. Σε αρκετές από αυτές υπήρχαν έμμεσες αλλά και άμεσες αρνητικές αναφορές προς την ίδια τη Σχολή μας. Όλο αυτό το διάστημα παρακολουθούσαμε σιωπηρά, χωρίς να έχουμε καμία επίσημη ενημέρωση για τα τεκταινόμενα από τον κ. Δουκουδάκη, ούτε ως άτομα ούτε μέσω των συλλογικών οργάνων της Σχολής μας.

Δημιουργία βάσης δεδομένων για λογοκλοπές

ΠΗΓΗ: Greek University Reform Forum

Εκ μέρους της ομάδας πρωτοβουλίας κατά της λογοκλοπής στην Ανώτατη Εκπαίδευση, η οποία συγκέντρωσε πρόσφατα υπογραφές κάτω από σχετική διακήρυξη, θα ήθελα να προσκαλέσω όσους επιθυμούν, να συμβάλουν στη δημιουργία μιας βάσης δεδομένων με τις περιπτώσεις (χωρίς τα ονόματα των εμπλεκομένων) που έχουν απασχολήσει τα Τμήματα της Ανώτατης Εκπαίδευσης τα τελευταία χρόνια. Καλούμε, λοιπόν, όσους από σας γνωρίζουν τέτοιες περιπτώσεις να μας τις περιγράψουν συνοπτικά στέλνοντας τα παρακάτω στοιχεία στη διεύθυνση mougios@phed.auth.gr:

1. ΑΕΙ
2. Τμήμα
3. Έτος καταγγελίας
4. Ιδιότητα του καταγγελλόμενου
5. Αντικείμενο της καταγγελίας
6. Ενέργειες των αρμόδιων οργάνων
7. Αποτέλεσμα
8. Όποια άλλη πληροφορία θεωρείτε απαραίτητη.

Παρακαλούμε μοιραστείτε το μήνυμα αυτό και με άλλους συναδέλφους που θα ήθελαν να συνεισφέρουν στοιχεία.

Βασίλης Μούγιος
Καθηγητής βιοχημείας της άσκησης
ΤΕΦΑΑ ΑΠΘ

Σχετικό link: http://fightplagiarism.blogspot.com/

Στοιχεία του Π.Ο.Υ για τον καρκίνο του στόματος στην Ελλάδα και την Ευρώπη

Αυτήν την εβδομάδα δόθηκαν στη δημοσιότητα στατιστικά στοιχεία για την επίπτωση και τη θνησιμότητα των κυριότερων τύπων καρκίνου, για το 2008, απ’ όλον τον κόσμο. Οι σχετικές βάσεις δεδομένων ενημερώθηκαν στο πλαίσιο του σχεδίου GLOBOCAN του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ). Τα διαγράμματα, στις Εικόνες 1 και 2, προκύπτουν από μια πρώτη συγκριτική επεξεργασία των στοιχείων για την Ευρώπη και την Ελλάδα, για όλους τους τύπους καρκίνου και για τα δύο φύλα. Τα ποσοστά είναι Age Standardized Rates [ASR(W)] ανά 100.000.

Eικόνα 1: Επίπτωση του καρκίνου στην Ευρώπη(27) και την Ελλάδα για το 2008 και για τα δύο φύλα.

Σχετικά με τη συχνότητα εμφάνισης νέων περιπτώσεων (διάγραμμα Εικόνας 1), παρατηρήθηκαν στην Ελλάδα ποσοστά ανάλογα με κείνα στην Ευρώπη των 27, για τύπους όπως ο καρκίνος του πνεύμονα και η λευχαιμία, χαμηλότερα για τύπους όπως οι καρκίνοι του παχέος εντέρου, του μαστού και του προστάτη και υψηλότερα για τύπους όπως οι καρκίνοι του ήπατος και του εγκεφάλου. Στην περίπτωση του καρκίνου του χείλους και της στοματικής κοιλότητας τα ποσοστά της Ελλάδας ήταν πολύ χαμηλότερα από εκείνα του συνόλου της Ευρώπης των 27, δηλ. 1.8 έναντι 4.6, αντίστοιχα. Ουσιαστικά η Ελλάδα συνεχίζει να παρουσιάζει το χαμηλότερο ποσοστό καρκίνου του χείλους και της στοματικής κοιλότητας στην Ευρώπη.

Σχετικά με τη θνησιμότητα από καρκίνο (διάγραμμα Εικόνας 2), οι καρκίνοι του πνεύμονα, του μαστού, του παχέος εντέρου και του προστάτη ήταν, το 2008, οι κύριες αιτίες θανάτου από καρκίνο τόσο στην Ευρώπη των 27 όσο και την Ελλάδα.

Τρομοκράτη, έχεις μήνυμα!

Ο συγγραφέας και πρώην Πρόεδρος της Τσεχίας Βάκλαβ Χάβελ, σε Συνέδριο κατά της Διαφθοράς, το 2001 στην Πράγα, είχε πει: «η πάλη κατά της διαφθοράς είναι πάλη κατά της τρομοκρατίας!».

Τι συμβαίνει, τελικά, σήμερα, εδώ? Πώς γίνεται όλοι να γνωρίζουν και κανείς να μην μπορεί να απονείμει δικαιοσύνη. Κρατώντας ο ένας τον άλλο και όλοι μαζί τραβώντας κάτω τη χώρα? Σε μια παρωδία σιωπής. Κάπως Χάνεκε και «Λευκή κορδέλα». Στο μικρό χωριό, που «γνωρίζει», το έγκλημα έχει συντελεστεί και συντελείται κι ένα κλίμα ατιμώρητης ενοχής πλανιέται στην άρρωστη ατμόσφαιρα.

Το τελικό μήνυμα εδόθη? Μπορεί ένα δημοκρατικό πολιτικό σύστημα να εγκληματεί σε βάρος του φορολογούμενου πολίτη και να παραμένει ατιμώρητο? Ποιός είναι ο άλλος παραλήπτης αυτού του μηνύματος εκτός από την ανεκτικότητα του μέσου καταχρεωμένου Έλληνα? Μήπως ο τρομοκράτης που δεν έχει τίποτε να χάσει αν αυτοδικήσει και μάλιστα στο όνομα μιας αγανακτισμένης και αδρανούς κοινωνίας?...

Pet Shop (English subtitles)

Η ταινία μικρού μήκους “Pet Shop” του Μιχαήλ Γαβριήλ Ζενέλη: ένα μικρό αριστούργημα. 

Βραβεία (Awards)

Καλύτερη ταινία μικρού μήκους στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους (Best short film at Olympia International Film Festival for Children & Young People),

Καλύτερη ταινία μικρού μήκους στο 12ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Πάτρας και ειδικό βραβείο (Best short film at Patras film festival and special award),

Ειδική Μνεία στο Ευρωπαϊκό Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους στη Πεσκάρα (Special Mention at Pescara European Short Film Festival),

Ειδική Μνεία στο 6ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Νάουσας (Special Mention at Naousa Short Film Festival),

Silber Metal στο Φεστιβάλ der Nationen (Silber Metal at Festival der Nationen),

Silber Metal στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Des Nightkommerziellen Films (Silber Metal at International Film Festival Des Nightkommerziellen Films).

On the Street...Black, White, Red, Florence

Φωτογραφία: The Sartorialist

Το αδιέξοδο μονοπάτι της ανεκτικότητας…

Erosion (Jacek Yerka)

Όποτε κάποιος μεγάλος σεισμός χτυπά τη χώρα οι σεισμολόγοι καταλήγουν στο κλισέ «πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τους σεισμούς», οι μηχανικοί συμπληρώνουν «οι οικοδομές πρέπει να χτίζονται με τις αναγκαίες προδιαγραφές» και οι πολιτικοί κατορθώνουν τελικά, μετά από πολλά χρόνια «σεισμικής» εμπειρίας, να πείθουν για το αναπόφευκτο, ότι δηλ. οι άστεγοι πρέπει να μάθουν να περιμένουν.

Και στο επόμενο ταρακούνημα, λες τίποτε δεν έγινε, ακούς τα ίδια λόγια από διαφορετικά, ίσως, χείλη, λες χρόνος δεν υπήρξε, σαν τίποτα στο βάθος να μην άλλαξε, παρ’ ίσως το επίκεντρο, και συνεχίζεις έτσι ανεκτικός όπως οι πρωτόγονοι πρόγονοι σου, πού’ ριχναν όλο το κακό στην ανεξέλεγκτη μανία της φύσης.

Και τώρα που τη σεισμογενή αυτή χώρα την χτύπησε μια μεγάλη οικονομική καταστροφή, η μακροχρόνια μύηση σου σ’ αυτό το παράδοξο είδος στωικής ανοχής εκλήθη να αναβαθμιστεί σε ένα πιο εξελιγμένο επίπεδο «δικαιολογημένης» και αδιαμαρτύρητης αποδοχής, που σε ωθεί:

Υπό το βλέμμα του Λούθηρου…

Η ιστορία γνωστή. Οι πολιτικοί μας άρχοντες, οι καθοδηγητές του γνωστού αχόρταγου περίδρομου, εξαναγκάστηκαν πριν λίγους μήνες, από τους δανειστές, να μιλήσουν για σπατάλη, έλλειψη οργάνωσης, τέταρτους και νιοστούς άλλους δρόμους αλλά οι φωνές τους και το κλάμα τους, μετά από τέτοιον περίδρομο, ακούστηκαν κι εξακολουθούν να ακούγονται περισσότερο σαν ερυγές και λιγότερο σαν αυτοκριτική και πολιτικός λόγος διεξόδου.

Και σε ποιόν άλλον άραγε να απευθύνονταν παρά σε εκείνους με τους οποίους θα είχαν κοινό οικονομικό και (δια)κομματικό συμφέρον, όταν μάλιστα δεν επρόκειτο ακριβώς περί διαδικασίας πειθούς αλλά περισσότερο για διαδικασία «συντροφικής» αλληλοκάλυψης και υπόσχεση προνομιακής μεταχείρισης μπροστά στην επαπειλούμενη οικονομική κατάρρευση των πολλών;...

Paul Cezanne

Στο στόχαστρο των λαθροθήρων τα ελάφια στη Ροδόπη

Στο χείλος του αφανισμού βρίσκεται ο τελευταίος φυσικός πληθυσμός ελαφιών στην Ελλάδα, ο οποίος στη Ροδόπη, αριθμεί πλέον μόλις 20 – 30 άτομα, λόγω της δράσης λαθροθήρων.

Σύμφωνα με τις περιβαλλοντικές οργανώσεις ΚΑΛΛΙΣΤΩ και WWF Ελλάς, την Παρασκευή 7/01/2011, δύο σκοτωμένα ελάφια βρέθηκαν σε αυτοκίνητο, το οποίο κινούνταν στην Εθνική οδό Δράμας-Ξάνθης, μετά από έλεγχο του Τμήματος Συνοριακής Φύλαξης Παρανεστίου Δράμας. Τα ζώα βρέθηκαν μάλιστα μέσα σε σακούλες, τεμαχισμένα, ενώ ο ίδιος ο οδηγός παραδέχτηκε πως επρόκειτο για ελάφια. Αμέσως ειδοποιήθηκε το Δασαρχείο Δράμας, το οποίο και κατέθεσε μήνυση εναντίον του δράστη.

Το ελάφι, το οποίο κάποτε ζούσε σχεδόν σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα, έχει συρρικνωθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε το είδος βρίσκεται πλέον στην κατηγορία των «Κρισίμως Κινδυνευόντων» ζώων της χώρας (Το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας, 2009)...

Οδοντικά εμφυτεύματα σε ογκολογικούς ασθενείς



Εικ.: Σε περίπτωση ακτινοθεραπείας τα εμφυτεύματα μπορούν να τοποθετηθούν πριν την έναρξη της, όπως εδώ, όπου τα εμφυτεύματα είχαν τοποθετηθεί δύο μήνες ενωρίτερα. Ένα χρόνο μετά την ολοκλήρωση της ακτινοθεραπείας (θεραπευτική δόση), για κακοήθη νεοπλασία της μαλακής υπερώας, η οστεοενσωμάτωση παραμένει χωρίς επιπλοκές σε αντίθεση με τις εμφανείς μετακτινικές οδοντικές καταστροφές.

Στο τρέχον τεύχος Ιανουαρίου του "British Journal of Oral and Maxillofacial Surgery", δημοσιεύθηκε η εργασία "Systematic review of primary osseointegrated dental implants in head and neck oncology" από τους A.J. Barber, C.J. Butterworth και S.N Rogers. Πρόκειται για μια συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας που αναφέρεται στην ταυτόχρονη με τη χειρουργική εκτομή (primary) τοποθέτηση οδοντικών εμφυτευμάτων σε ογκολογικούς ασθενείς με νεοπλάσματα της κεφαλής και του τραχήλου.

Σε επιλεγμένες περιπτώσεις από αυτήν την ομάδα ασθενών, τα οδοντικά εμφυτεύματα μπορούν να συμβάλλουν στη συγκράτηση κινητών προσθετικών εργασιών, να ανεβάσουν την αυτοεκτίμηση και τη σωματική ικανοποίηση και έτσι να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των ασθενών...

Matisse

Πορείες θανάτου των Ναζί. Ένα βιβλίο για το ρόλο των Γερμανών πολιτών στην τελική φάση των πολεμικών φόνων

 

Γερμανοί πολίτες εξαναγκάζονται να βλέπουν τα θύματα μέσα στο μόλις απελευθερωμένο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Μπούχενβαλντ.

του Jan Friedmann


Περισσότεροι από 250.000 κρατούμενοι στρατοπέδων συγκέντρωσης έχασαν τη ζωή τους σε πορείες θανάτου λίγο μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Πολλοί από αυτούς δολοφονήθηκαν από Γερμανούς πολίτες. Ένα νέο βιβλίο προσπαθεί να απαντήσει στο ερώτημα του «γιατί».
Το τέλος ήταν ορατό, με τα συμμαχικά στρατεύματα ήδη στις παρυφές της πόλης. Παρ' όλα αυτά, ένας αριθμός πολιτών από το Celle της βόρειο-κεντρικής Γερμανίας έγιναν δολοφόνοι στις 8 Απριλίου του 1945...

Paolo Conte - Via con me(It's wonderfull)

Μια περίπτωση εγκλείστου κάτω δεύτερου μόνιμου γομφίου

Η συχνότητα εγκλείστων κάτω δεύτερων μονίμων γομφίων είναι εξαιρετικά σπάνια και κυμαίνεται από 0,6-3/1000. Παρουσιάζουμε μια τέτοια περίπτωση σε άνδρα 18 χρονών με φυσιολογική σύγκλειση και χωρίς οδοντικές ή οδοντογναθικές ανωμαλίες. Ο έγκλειστος δεύτερος γομφίος εμφάνιζε κάθετη κλίση σε σχέση με τον πρώτο γομφίο (Vedtofte H. κ.σ., 1999) και συνοδευόταν από την παρουσία εγκλείστου τρίτου γομφίου και την ανάπτυξη μικρού μεγέθους οδοντοφόρας κύστης (Εικ. 1).



Εικόνα 1. Πανοραμική ακτινογραφία στην οποία αποκαλύπτονται οι έγκλειστοι #47 (κόκκινο βέλος) και #48 (πράσινο βέλος).



Παρά την πιθανή συσχέτιση διαφόρων παραγόντων, η αιτιολογία της έγκλεισης και μη ανατολής των κάτω δεύτερων μονίμων γομφίων παραμένει αδιευκρίνιστη. Επιπλέον λόγω του περιορισμένου...

Christina Aguilera - Hurt

Η βαριά φτερούγα της οικογένειας

του Νίκου Ξυδάκη
vlemma.wordpress.com

Παραμονή Πρωτοχρονιάς συζητούσα με δύο εξαίρετους νέους, τέλος πάντων νεότερους μου, ο ένας κοντά στα 30, ο άλλος κοντά στα 40. Συζητούσαμε σαν φίλοι, πολιτισμένοι και αλληλοεκτιμώμενοι, ανταλλάσσαμε ροκιές και κοπλιμέντα, δίναμε έναν τόνο εορταστικό και φιλάλληλο σε μια χρονιά που ανέτελλε σκυθρωπή όσο να ‘ναι. Και ανακάλυπτα με ευχάριστη έκπληξη ότι, παρ’ όλη την πνευματική έλξη, δεν μοιραζόμασταν τα ίδια στερεότυπα...

Tobias Stretch Reel I

Tobias Stretch Reel I from Tobias Stretch

«Ενα σινεμά διάσπαρτο με όνειρα, που σου δίνει τη φυσική αίσθηση αληθινής ζωής, διαπιστώνει τη νίκη του στο πιο ακραίο είδος χιούμορ. Κάποια έξαψη αντικειμένων, μορφών και εκφράσεων που μπορεί μόνο να μεταφραστεί στους σπασμούς και τις εκπλήξεις μιας πραγματικότητας που φαίνεται να αυτοκαταστρέφεται με ειρωνεία που μέσα της μπορείς να ακούσεις την κραυγή απ' τις ακρότητες του νου.»
Αντονέν Αρτώ

tobystretch.com

Ζελές

του Δημήτρη Δανίκα

Λένε ότι μας έχουν βάλει να αλληλοτρωγόμαστε. Ετσι συμβαίνει ένας ακήρυκτος πόλεμος. Ο ιδιωτικός εναντίον του δημοσίου. Ο μικροεπαγγελματίας εναντίον του βιομηχάνου. Και όλοι μαζί εναντίον κυβέρνησης και Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Ετσι είναι αλλά δεν συμφωνώ με αυτή την επιπόλαιη λογική. Ο εμφύλιος έχει αρχίσει πριν από την κρίση. Από τη στιγμή που ο μονιμάς λαμβάνει σαράντα τοις εκατό παραπάνω από εμένα του ιδιωτικού τομέα. Από τη στιγμή που ο μισθός του πληρώνεται επίσης από εμένα. Από τη στιγμή που όταν αναγκαστώ να τον προσεγγίσω θα εισπράξω την ξινισμένη μούρη του, την αγένειά του και την αμορφωσιά του. Και από τη στιγμή που εκείνος είναι μόνιμος και ουδείς μπορεί να τον ξεκολλήσει από την καρέκλα του, ενώ εγώ ανά πάσα στιγμή μπορεί να βρεθώ στον δρόμο χωρίς φαΐ. Με απλά λόγια. Και τους ταΐζουμε. Και περισσότερα χρήματα εισπράττουν από εμάς, τα παιδιά ενός κατώτερου θεού. Και αρκετοί εξ αυτών κοπανάνε μύγες. Και μπόλικοι βολεύονται με τα φακελάκια και ...

A Visual Life: ένα ντοκιμαντέρ για το «The Sartorialist»

«Ναι, ποτέ δεν ξέρεις τι είναι, αλλά είναι αυτό που σ' ελκύει σε κείνο το άτομο και συ απλά τ’ αφήνεις να συμβαίνει, φαίνεται αλλόκοτο αλλά, ξέρεις, είναι σχεδόν σαν να πηγαίνεις εκεί έξω και να αφήνεις κάθε μέρα τον εαυτό σου λίγο να ερωτεύεται, να αφήνεις κάθε μέρα τον εαυτό σου λίγο να ξελογιάζεται… »

Scott Schumann, ο φωτογράφος και blogger του «The Sartorialist», του blog με φωτογραφίες και σχόλια που δέχεται καθημερινά περισσότερους από 70.000 επισκέπτες απ' όλον τον κόσμο.



Σε αυτό το σύντομο ντοκιμαντέρ ο Schumann μιλά για τον τρόπο που φωτογραφίζει στο δρόμο και δουλεύει στο blog του.

2011: Εγχειρίδιο για τη διατήρηση ατραπών

του  Paulo Coelho

1) Η ατραπός ξεκινά με ένα σταυροδρόμι. Εκεί μπορείτε να σταματήσετε και να σκεφτείτε ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσετε. Αλλά μην το σκεφτείτε για πολύ, γιατί δεν θα φύγετε ποτέ από κείνο το σημείο. Συλλογιστείτε καλά τις επιλογές που απλώνονται μπροστά σας, αλλά όταν κάνετε το πρώτο βήμα, ξεχάστε για πάντα το σταυροδρόμι. Αλλιώς θα βασανίζεστε για πάντα απ' την ανούσια απορία «πήρα το σωστό δρόμο;»

2) Η πορεία δεν κρατάει για πάντα. Είναι ευλογία να ταξιδεύετε σε αυτό το μονοπάτι για κάποιο διάστημα, αλλά μια μέρα αυτό θα τελειώσει. Για αυτό να είστε πάντα προετοιμασμένοι ότι θα το αφήσετε, ανά πάσα στιγμή. Όσο συνεπαρμένοι κι αν είστε από μερικά τοπία ή φοβισμένοι όποτε πρέπει να καταβάλετε μεγάλη προσπάθεια για να προχωρήσετε, μην αφήνετε τίποτε να σας γίνει συνήθεια. Ούτε στις ώρες τις ευφορίας, ούτε στις ατέλειωτες ημέρες όταν όλα μοιάζουν τόσο δύσκολα και η πρόοδος είναι τόσο αργή. Μην ξεχνάτε ότι αργά ή γρήγορα ένας άγγελος θα εμφανισθεί και το ταξίδι θα έχει φτάσει στο τέλος του.

3) Να τιμάτε το δρόμο σας. Ήταν δική σας επιλογή, δική σας απόφαση, και όπως σέβεστε το χώμα που πάνω του βαδίζετε, αυτό το χώμα θα σέβεται τα δικά σας πόδια. Κάντε πάντα το καλύτερο για να διατηρείτε και να συνεχίζετε την πορεία σας και αυτή θα κάνει το ίδιο για σας...

«Εγλίστρησε κ' έπεσε, μπλουμ! εις το κύμα»…

Ο Παπαδιαμάντης (του Νίκου Εγγονόπουλου)

Σήμερα κλείνουν 100 χρόνια από το θάνατο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Με αυτήν την ευκαιρία ας τον ξαναδιαβάσουμε. Το διήγημα του «Το μοιρολόγι της φώκιας» είναι ένα μικρό λογοτεχνικό αριστούργημα, από τα πιο γνωστά του:

ΤΟ ΜΟΙΡΟΛΟΓΙ ΤΗΣ ΦΩΚΙΑΣ

Κάτω από τον κρημνόν, οπού βρέχουν τα κύματα, όπου κατέρχεται το μονοπάτι, το αρχίζον από τον ανεμόμυλον του Μαμογιάννη, οπού αντικρύζει τα Μνημούρια, και δυτικώς, δίπλα εις την χαμηλήν προεξοχήν του γιαλού, την οποίαν τα μαγκόπαιδα του χωρίου, οπού δεν παύουν από πρωίας μέχρις εσπέρας, όλον το θέρος, να κολυμβούν εκεί τριγύρω, ονομάζουν το Κοχύλι -φαίνεται να έχη τοιούτον σχήμα- κατέβαινε το βράδυ-βράδυ η γριά-Λούκαινα, μία χαροκαμένη πτωχή γραία, κρατούσα υπό την μασχάλην μίαν αβασταγήν, διά να πλύνη τα μάλλινα σινδόνια της εις το κύμα το αλμυρόν, είτα να ξεγλυκάνη εις την μικράν βρύσιν, το Γλυφονέρι, οπού δακρύζει από τον βράχον του σχιστολίθου, και χύνεται ηρέμα εις τα κύματα. Κατέβαινε σιγά τον κατήφορον, το μονοπάτι, και με ψίθυρον φωνήν έμελπεν εν πένθιμον βαθύ μοιρολόγι, φέρουσα άμα την παλάμην εις το μέτωπόν της, διά να σκεπάση τα όμματα από το θάμβος του ηλίου, οπού εβασίλευεν εις το βουνόν αντικρύ, κ' αι ακτίνες του εθώπευον κατέναντί της τον μικρόν περίβολον και τα μνήματα των νεκρών, πάλλευκα, ασβεστωμένα, λάμποντα εις τας τελευταίας του ακτίνας.

Η βιβλιογραφία της υπολογιστικής οδοντικής εμφυτευματολογίας το 2010

Χωρίς αμφιβολία, το επιτακτικό ζητούμενο είναι η ελάττωση του κόστους στην υπηρεσία των οδοντικών εμφυτευμάτων έτσι ώστε αυτή η σπουδαία λύση στοματικής αποκατάστασης να μην καταστεί απαγορευτική για τον Έλληνα ασθενή. Αλλά το θέμα του κόστους αφορά όλους τους κρίκους που εμπλέκονται στην αλυσίδα, δηλ. τη φορολογική πολιτική, τον εισαγωγέα, τον προμηθευτή, τον οδοντοτεχνίτη και, βέβαια, τις επιλογές του θεράποντα ως προς την ποιότητα της υπηρεσίας και τη συμπίεση (καλύτερα τον στραγγαλισμό) του κέρδους του. Σε αυτήν λοιπόν την περίοδο της ανελέητης κρίσης του πολιτικού και οικονομικού συστήματος η σχέση επιστημονικών εφαρμογών και κοινωνικού συνόλου ανακαθορίζεται τόσο σε ατομικό όσο και συλλογικό επίπεδο. Πιστεύω περισσότερο σε ατομικό δηλ. στη σχέση της συνείδησης και του επαγγελματισμού του γιατρού με τις ανάγκες του ασθενή και ελάχιστα σε συλλογικό δηλ. στη σχεδίαση κεντρικής πολιτικής για την «υγεία της κρίσης». Ένα τέτοιο είδος «πολιτικού χρέους» δεν φαίνεται να είναι ούτε στις δυνατότητες ούτε στις προθέσεις της σημερινής εξουσίας για να το διαχειριστεί. Όμως η επιστημονική γνώση προχωρά «δίχως να κοιτάζει τη δική σου μελαγχολία». Και στον κόσμο που πραγματικά θέλει να αναπτύσσεται η ανάπτυξη και η καινοτομία συνεχίζουν να συμβαίνουν σαν απτές πραγματικότητες και όχι σαν ανέξοδες και αφερέγγυες εξαγγελίες πολιτικών.

«Κλέβω» από το abstract της εργασίας «Computer-aided manufacturing technologies for guided implant placement» των J. Neugebauer κ.σ. από το Παν/μιο της Κολωνίας, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Expert Rev Med Devices» πριν ένα χρόνο, γιατί πιστεύω ότι συνοψίζει αυτό που συμβαίνει σήμερα στον τομέα της υπολογιστικής οδοντικής εμφυτευματολογίας. «Η εμφυτευματική θεραπεία...

Ζεστό κουκούλι ή ιστός αράχνης? Facebook: ο μαγικός καθρέφτης

Ljubica Todorovic

του Philippe Rivière
ΠΗΓΗ: Le Monde diplomatique

Πριν από λίγες ημέρες το Facebook μου ζήτησε να αλλάξω το όνομα χρήστη μου. Το όνομα που είχα επιλέξει δεν ήταν άσεμνο, δεν υποδαύλιζε το φυλετικό μίσος, δεν ήταν μια προσπάθεια να σφετεριστώ το όνομα του παντοδύναμου Mark Zuckerberg (προέδρου και διευθύνοντα συμβούλου του Facebook, ιδρυτή και κύριου μετόχου), ούτε καν είχε κάποια μικρή ομοιότητα με το  σήμα κατατεθέν της εταιρείας. Είχα επιλέξει ένα όνομα που αποτελείτο εξ ολοκλήρου από χαρακτήρες Braille. Οι μηχανικοί του Facebook είχαν ξαφνικά αποφασίσει ότι αυτό δεν ήταν πλέον αποδεκτό.

Όταν έκανα την εγγραφή, το Facebook μου ζήτησε το πραγματικό μου όνομα και επαλήθευσε την ταυτότητά μου ζητώντας μου να εισάγω ένα κωδικό επιβεβαίωσης που μου έστειλαν στο κινητό τηλέφωνο. Επίσης με πίεσαν να τους πω τον κωδικό πρόσβασης του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μου ώστε να είναι σε θέση να έχουν πρόσβαση στην ατζέντα διευθύνσεων και να ανακτήσουν από εκεί τις επαφές μου – τους "φίλους" μου στην οικεία ορολογία...